Λευκό Φως
Το φως της πανσελήνου
έλαμψε στις γωνιές
του δωματίου.
Ύστερα ακούμπησε
στο πρόσωπό μου -
Μουδιασμένα τα βλέφαρα
υποδέχθηκαν το φως.
Ψυχρός νυχτερινός επισκέπτης
συντροφιά των ονείρων.
Άραγε, ξενυχτάς και συ
μαζί μου;
Άραγε, σε ξύπνησε
Το φεγγαρόφωτο;
Είμαστε και οι δυο λουσμένοι
στο λευκό φως.
Άνοιξε την καρδιά σου
να εισχωρήσει η δική μου.
Θυμάσαι πώς με ζέσταινε
η αγκαλιά σου;
Τράβηξε το σεντόνι στους ώμους σου
μην αφήνεις τις ψυχές μας να κρυώσουν.
Μην σε ξεγελά η πανσέληνος -
Μεγάλη και δοξαστική
παραβιάζει τη μοναξιά μας.
Μίλα της! Πες της να μου στείλει
το μήνυμά σου.
Άκου τη σιωπή του ταξιδιού της
πάνω από το βουνό.
Φωτεινή και περήφανη
γλιστρά στις σκέψεις μας.
Δες! Το φως της είναι λαμπρότερο
από κάθε άλλη φορά που το αντίκρισα -
Καθρέφτης των ονείρων.
Τώρα που τα μάτια μας
δέχθηκαν το φως
κοιμήσου!
Το φως της πανσελήνου
μας ένωσε.
Ξημερώνει.
❀ ❀ ❀ ❀
Πρωτόγνωρη Χαρά
Γεύτηκα χαρά ανέλπιστα μεγαλειώδη,
πρωτόγνωρη.
Σε κρυστάλλινους αμφορείς
φυλαγμένη μοναδικά για μένα.
Οι ασημένιοι κύλικες
και οι χρυσές οινοχόες
Ποτέ δεν κατάφεραν
τέτοια χαρά να μου προσφέρουν.
Μεγαλοπρεπής η αίσθηση
της άλικης χαραυγής.
Έξοχη η εμπειρία
του ιώδους δειλινού.
Μα η χαρά που γεύτηκα
από μεσούρανο φως πλουσιότερη.
Νερό δροσερό σε υδρία θησαυρισμένο,
γλυκό μέλι αρωματικό,
ζεστό αεράκι καλοκαιρινό.
Όταν οι άγγελοι πετούν
χαμόγελα μοιράζουν
Όταν ο ήλιος τη γη χαϊδεύει
ζωή δημιουργεί
Όταν η σελήνη μονοπάτια φωτίζει
όνειρα πλάθει.
Γεύτηκα χαρά παραδεισένια -
Μεθυσμένη από ευτυχία
τρυφερή παιώνια στον ήλιο
Ανατέλλω.
❀ ❀ ❀ ❀
Η Επιθυμία
Πικρό σχήμα
Λόγια ανείπωτα
Το στόμα -
Έκφραση θλίψης
Βάρος της γης
Το βλέμμα-
Επώδυνα με διαπερνούν.
Στόλισε τα χείλη
Ξεκούρασε τα μάτια
Νιώσε
τη δροσιά του πρωινού
Ζήσε
την ένταση της νύχτας.
Ταξίδεψε
στο ξέφωτο
Φτερούγισμα του αετού
να γίνεις.
❀ ❀ ❀ ❀
Πτυχές Ζωής
Κύκλοι ομόκεντροι
Οι πτυχές της ζωής-
Κύκλοι που περιστρέφονται
αντίθετες.
Στροβιλισμοί
ατέρμονα επικεντρωμένοι
σε όνειρα.
Συναίσθημα και λογική
δυο γαλαξιακοί βραχίονες.
Σπειροειδείς οι κινήσεις τους
στην τροχιά του πυρήνα
της ζωής.
Δυναμικές προσπάθειες
εστίασης-
Διάχυτες οι πτυχές της ζωής
από κύκλους ομόκεντρους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Λίνα Βαταντζή ζει και εργάζεται, σαν εκπαιδευτικός, στη Νάουσα Ημαθίας.
Είναι πτυχιούχος της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη διδασκαλία της γλώσσας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Πάτρας, και συμμετέχει σε σεμινάρια και συνέδρια για τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας.
Ασχολείται με την ποίηση από την εφηβική ηλικία.Κατά την διάρκεια των σπουδών της και για αρκετά χρόνια, γράφει ποιήματα στα αγγλικά και μεταφράζει Άγγλους ποιητές προσπαθώντας να τους προσεγγίσει και μέσω της ελληνικής γλώσσας.
Αργότερα, επιστρέφει στην ελληνική γλώσσα και ποίηση, επειδή θεωρεί ότι η ποίηση είναι καταγραφή, απαθανάτιση και επεξήγηση σκέψεων που οδηγεί στην αυτοβελτίωση. Οι ποιητικές αναγνώσεις σε δυο γλώσσες, την μητρική και την αγγλική, όσο και τα βιώματά της διαμόρφωσαν το προσωπικό ύφος γραφής.
Είναι μέλος της ποιητικής ομάδας «Λογοτεχνική Συντροφιά» που έχει ενεργό συμμετοχή σε πολιτιστικά δρώμενα. Επίσης, συμμετέχει σε χορωδιακό σύνολο, σε ομάδα παραδοσιακών χορών και δρώμενων της πόλης της. Δημοσιεύει ποιήματά σε ηλεκτρονικές σελίδες, ενώ διαχειρίζεται το προσωπικό της ιστολόγιο“poesyandverses”. Επιπλέον, αρθρογραφεί σε στήλη τοπικής εφημερίδας με θέματα παρουσίασης αγγλόφωνων και Ελλήνων ποιητών.
Η ποιητική της συλλογή «Χρόνος Προσέγγισης-Χώρος Απομάκρυνσης» είναι η πρώτη της έκδοση. Στην συλλογή επιλέχθηκαν ποιήματα από διάφορες εποχές, όπου το λυρικό στοιχείο είναι φανερό και διακυμαίνεται πληθωρικά από την αγάπη ως την οδύνη. Αλλά περιλαμβάνονται και ποιήματα για την ποίηση, για την αγωνία του δημιουργού, και την αναλλοίωτη αξία της Ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου