-Την αγάπησα με την Μία, χωρίς ενδιάμεσα συναισθηματικά στάδια , όταν φτάνοντας για σπουδές στην Αθήνα , πολλά χρόνια πριν μου εξομολογήθηκε την Ζωή της την ώρα που ψώνιζα...για πρώτη φορά τσιγάρα από το ψιλικατζίδικο της της νέας μου γειτονιάς!
-Είχε τρία χρόνια που εγκατέλειψε νύχτα τον αλκοολικό και βίαιο σύζυγό της , και μαζί μ αυτόν όλο το παρελθόν της , παίρνοντας μαζί της μόνο το Μοναχοπαίδι , της και τα υπέροχα Γιαννιώτικα χειροποίητα στολίδια .. που έλαμπαν στον κεκοσμημένο της λαιμό, αποφασισμένη να ριζώσει να κατοικήσει για πάντα στον μικρόκοσμο των εφημερίδων ,περιοδικών και των τσιγάρων..που την έτρεφαν..με μοναδικούς συγγενείς,εμάς τους πελάτες της.
-Με τον καιρό απέκτησε τρομακτική δύναμη, όμοια μ αυτήν την δύναμη της Συνήθειας ,των τσιγάρων της..αφού ήταν εκεί ...πάντα πρώτη και τελευταία , περιμένοντας ν’ ακούσει τα συγκλονιστικά ...της Ζωής ,με μια ακατέργαστη!! εντελώς δικιά της απερίγραπτη κατανόηση , ταυτιζόμενη με τις διηγήσεις μας..κλέβοντας στιγμές...να Ζήσει...λησμονώντας έστω για λίγο..την δική της ..ανύπαρκτη Ζωή,την εξαρχής βασισμένη σε μια Άδικη,Σκανδαλώδη Ανισότητα,Όταν Οι Άλλοι διέπρατταν στο Σημείο Εκκίνησης της Ζωής της ,το μεγαλύτερο σφάλμα,
Επιβάλλοντας της ,τον Άντρα που θα παντρευτεί.
-Είχε την χλωμάδα της Ηρωίδας στο πρόσωπο της που Αγωνιζόταν αδιαμαρτύρητα , Ανάλαφρη κι Ελεύθερη πια απ το Παρελθόν της, στο Ανήλιαγο , εφημερεύον-διανυκτερεύον μόλις δέκα δεκαπέντε τετραγωνικών μαγαζάκι της και Σπίτι, το λαμπερό, μέσα στην ομορφιά της λιτότητας της φτώχειας και του Απέριττου να μεγαλώσει τον Γιο της..,τον Γιο της που Ένα πρωί μου αποκάλυπτε δυσάρεστα και τραγικά πως Έμπλεξε...
-Τον ξέμπλεξε μετά από χρόνια ..ξαναχαμογέλασε...όταν πια έτρωγε μαζί του σε συσσίτια , γλυτώνοντας τον , με το βαρύ αντίτιμο της ψυχής της , και τις Τίμιες οικονομίες της του μόχθου, όλης της της Ζωής, ό,τι μάζευε στ' Ανήλιαγα της χρόνια...λες και τα έχασε σε μια βραδιά..στα Ζάρια μ Αντίπαλο την ίδια της την μοίρα..
-Λίγους μήνες πριν κατενθουσιασμένη μου έδειξε το #καινούργιο# ..της σπίτι ...δίχως ρεύμα...που στέγαζε τα τα καινούργια της όνειρα για το Μοναχοπαίδι της,άδειο... από τσιγάρα , εφημερίδες , ψιλικά και συγγενείς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου