ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΥΧΛΗ " Για την Αγαύη... "

Μια τέτοια μέρα του Αυγούστου αυτοκτόνησε ο Αθάνατος!
έχοντας γύρω του παιδιά κι εγγόνια και δισέγγονα,
σεβάσμιος γίγαντας κάκτος, ολόισιος σαν Ινδιάνος αρχηγός.
Από τα σπλάχνα του ξεπήδησε ένα πανύψηλο ανθισμένο κατάρτι
που με μιας τον μεταμόρφωσε σε πελαγίσιο πλεούμενο.

Μια τέτοια μέρα του Ιούλη, η Αγαύη, κόρη του Νηρέα
η πιο ζηλευτή και συνετή ανάμεσα σε πενήντα αδερφάδες,
έχασε τα λογικά της και κατασπάραξε τον μονογενή της
-Πενθέας το όνομα του, πένθιμο και το τέλος του.
Ήθελε η Αγαύη να διώξει τον Διόνυσο μακριά από τη Θήβα,
αυτόν τον τρελό θεό με τα γλέντια και τις ευωχίες,
κόρη σεβαστή και μετρημένη ως ήταν.
Μάταιος κόπος ν' αρνηθεί θνητός τη δεύτερη του φύση,
αυτήν που του δόθηκε με εύνοια και μέτρο, σαν θεία χάρις.

Κι ύστερα τι;
Ακούστηκαν να τριποδίζουν οι οπλές του Πάνα στα καλντερίμια
και το γάργαρο γέλιο του Διόνυσου να κοροϊδεύει την εγκράτεια.
Τα γένεια έσταζαν κρασί και πρωτοράκι
κι άστραφτε απ’ τον ιδρώτα το στεφάνι από κληματίδες.
Και φτιάχνονταν πλήθος τα μωρά του Έρωτα
γερά και όμορφα ,φεγγοβολούσαν στις μήτρες των γυναικών
σαν τα μάτια των έκθαμβων και μανιασμένων εραστών.

Α! η Αγαύη υψώνοντας πανύψηλο κατάρτι απ’ τους βουβώνες της
πλέει λες στ’ ανοιχτά για τη χώρα του πατέρα της
νοσταλγώντας τις πενήντα αδερφές με τα υπέροχα ονόματα ...
εγκαταλείπει τη στέρεα γη, καρπισμένη πλέρια
και ποτίζει με τον αψύ χυμό της όσους διψούν
να μεταλάβουν το αίμα του Διόνυσου ...
Ζήτημα είναι αν θα προλάβουμε κι εμείς οι κολασμένοι!

(Μαρια Μ.)

Η φωτογραφία είναι από https://www.liveinternet.ru/