Μεγάλη η Φεγγαράδα απόψε, τεράστια η Πανσέληνος να μας θυμίζει ότι όσο κι αν τα Χρόνια αλλάξανε και ο χρόνος μοιάζει Πεζός, χωρίς μεγάλες Εξάρσεις. Εκρηκτικούς Ερωτες και πάθη που συνεπαίρνουνε κάτω από το ασήμωμα της Θάλασσας, κάπου εκεί ,όταν αχνοφαίνει η Νυχτιά, και τα αστέρια αρχίζουνε να ανταμώνουνε στα σύμπαντα του Ουρανού, κάποια Φεγγάρια ματώνουνε στην Όψη,μιας θάλασσας πού γκριζάρει χωρίς να ερωτεύεται τα Σύννεφα, αλλά δίνει δειλή Υπόσχεση στους Ερωτευμένους...!!!! Ναι,όσο και να ματώνω, πάλι θα ξανανταμώσω τον Ερωτα δέν μπορεί η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία και οι Αγάπες αδημονούνε κάτω από ανέραστα Φεγγάρια νάνταμωσουνε.......!!!! Η θλίψη ,θα λυγίσει στα σίγουρα σαν κλωνάρι, το Πιστεύω..............!!!! Ερωτά μου,σου ΄ρχομαι είπε το Φεγγάρι κι ασήμωσε την Ερωμένη του την Θάλασσα σ'ένα θανατηφόρο αγκάλιασμα Ηδονής..!! Καλησπέρα Ερωτα, έχει κι η Πανσέληνος το βέτο της και θα το Εγείρει....!!!!!!!! Ερωτας η Πανσέληνος κι η θλίψη,επαναστάτησε κι Απόψε........!!! Ερωτευτείτε λοιπόν ήρθε η ώρα για το Ασήμωμα του Φεγγαριού.....!!!! Αναμονή, Τέλος οι αιθεροβάμονες της Γης..!!! Φιλί Αντάμωσης στην Μνήμη...!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου