Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

ΑΡΓΥΡΩ ΣΤΑΥΡΑΚΟΥ " Η κλωστή και η βελόνα "


Τρέμει – τρέμει – τρέμει η κλωστή
στο τέντωμα το δέρμα σχίζει
κι όταν γυρνάει η βελόνα στη σχισμή
το αίμα κόκκινο αναβλύζει και πασχίζει
το σώμα που ταξίδεψε πολύ
να θρέψει πάλι να κολλήσει όσο ραγίζει.

«Ν’ αφήσω» είπε η βελόνα στην κλωστή,
«κάποιες ρωγμές να στάζουν, να μιλάνε.
Να μην τις κλείνω πια σφιχτά,
ραμμένες μοιάζουνε με δόντια που γελάνε..

Να δει ο κόσμος τις σχισμές αληθινές
κι ότι οι κλωστές φιμώνουν και δε λένε
όσα το δέρμα ένιωσε
και όσα το αίμα καίνε».




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου