ΜΙΝΑ ΜΠΟΥΛΕΚΟΥ " Ο Άγγελος Μου "

Γόνιμες μέρες δημιουργίας
αναδείχθηκαν
στα πορφυρά σου στολίδια
στα χρυσοκέντητα όνειρα σου.

Ύφαναν τον χιτώνα σου.
Σφυρηλάτησαν το σπαθί σου.
Γόνε θεϊκέ, αναδύσου
στην Έβδομη Μέρα.

Ουράνιες Χορδές σάλπισαν
αντηχώντας στο πέρασμά Σου.
ΦΩΣ ΑΠΛΕΤΟ εκτινάχθηκε
στου κόσμου τ’ ακρωτήρια.

Φάρος έμοιαζε, σανίδα σωτηρίας
το Αρχέγονο Πνεύμα Σου,
κυριαρχούσε στο απέραντο γαλάζιο.

Ορόσημο σήμανε στις βουνοπλαγιές
η συντεταγμένη Σου πορεία
στο πέταγμά Σου.. πρόσταξα.
Μοίρασε απλόχερα Ζωή.
Κατεύνασε τα διψασμένα πλήθη.

Στρατιές ολάκερες και αν με φυλούσαν,
μακριά Σου ματωμένη θα ξαναγύρναγα.
Ασπίδα μου Απυρόβλητη, θωράκισέ με.
Άνοιξα τα φτερά μου, και σ’ αγκάλιασα
λύτρωσε με, από τις φλόγες που με ζώσαν.

Μίνα Μπουλέκου
Από την Ποιητική Συλλογή:
«Με τη Ροή του Ανέμου»
Εκδόσεις Όστρια 2014