Τίτλος - Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι
Συγγραφέας - Δήμητρα Σωκράτους
Εικονογράφηση - Στέλλα Καραγιώργη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΟΥ:
Πώς η δύναμη, το θαύμα και η αγάπη της καρδιάς της μικρής Μαίρης μπορούν να την οδηγήσουν στη βαθύτερη κατανόηση της ζωής και των προκλήσεών της;
Ένα παραμυθένιο ταξίδι αναζήτησης της παιδικής αλήθειας για τον καρκίνο. Η Μαίρη κι ένα Λευκό Μπιζέλι μες στο κεφάλι της. Σκοπός της μικρής ηρωίδας να το βρει και να το γνωρίσει. Περιπλανώμενη ανάμεσα σε κόσμους πολύχρωμους κι ονειρομαγικούς συναντά πλάσματα που της προσφέρουν τις γνώσεις και το φως τους, βοηθώντας την να κατανοήσει καλύτερα τον ίδιο της τον εαυτό.
Θα έρθει άραγε η στιγμή ν’ ανταμώσει με το Λευκό της Μπιζέλι; Και τότε, τι;
Η Μαίρη, αποδεχόμενη την πρόκληση του Λευκού Μπιζελιού –σύμβολο για κάθε τι άγνωστο, δύσκολο και διαφορετικό– καταφέρνει να μυηθεί στη δικιά της ‘παιδική’ σοφία, ομορφιά κι αρμονία. Μια ιδιαίτερη ιστορία που επιχειρεί με αξιοσημείωτη προσοχή κι ευαισθησία να φέρει τους μικρούς αναγνώστες σ’ επαφή με τις ‘πραγματικότητες’ ενός παιδιού με καρκίνο και να τους ενδυναμώσει.
Μια ιστορία δοσμένη μέσα από φαντασία, θετικότητα, συμβολισμούς και χιούμορ με τη ‘θεραπευτική’ συνοδεία των φωτεινών χρωμάτων της εικονογράφησης της εικαστικού δρος Στέλλας Καραγιώργη, η οποία περιλαμβάνει σύμβολα και φιγούρες από κυπριακά αρχαϊκά αγγεία.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
[…] Προτού προλάβει κάποιος να μιλήσει, η Μαίρη παίρνει να ρωτά ανυπόμονα δεκάδες γιατί και πού και πώς και πότε. Εκατοντάδες γιατί και πού και πώς και πότε!
- Τι κάνει το Λευκό Μπιζέλι στο κεφάλι μου; Πότε ξεφύτρωσε εκεί; Γιατί είναι λευκό κι όχι πράσινο; Πώς μοιάζει; και να σου πάλι την πεταλούδα στο πρόσωπό της. Γιατί ήρθε σ’ εμένα; Γιατί στη μαμά δεν αρέσει; Τι θα το κάνω όταν βγει; Πότε θα επιστρέψω στο σχολείο; κι η λαλιά της σβήνει σαν μπαλόνι που ξεφουσκώνει.
Τα παιδιά την παρακολουθούν ανακατεύοντας αμήχανα τα δάχτυλά τους.
Προβληματίζονται. Ψάχνουν τις απαντήσεις.
Απόλυτη ησυχία βασιλεύει στη μικρή κάμαρα.
Η ζεστή φωνή της Αφροδίτης διαλύει την παγωμένη σιωπή σαν φτερούγισμα στην καρδιά του χειμώνα.
- Το Λευκό αυτό Μπιζέλι είναι μάλλον ένα θαλασσινό μαργαριτάρι! Η Αφροδίτη, η θεά του Έρωτα και της Ομορφιάς θα το ‘βαλε στο κεφάλι σου για να σού χαρίσει ομορφιά και πολλή, μα πάρα πολλή αγάπη! λέει και σκάει ένα φιλί στη Μαίρη.
Ο Κώστας, με το τυχερό του τηλεσκόπιο στα χέρια, παίρνει ύφος σοβαρό.
- Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, το Μπιζέλι είναι ένα κομματάκι από κάποιο πεφταστέρι. Άκουσε ίσως την ευχή σου και την ερωτεύτηκε τόσο πολύ, ώστε φώλιασε στο κεφάλι σου, αγκαλιάζοντάς την σαν αστραφτερή μπαλίτσα! εξηγεί με σιγουριά.
- Αχ! Υπέροχα! ενθουσιάζεται η Αφροδίτη. Ένα λευκό μαργαριτάρι ή ένα πεφταστέρι στο κεφαλάκι σου! κρυφογελάει.
- Ε, όχι και μπαλίτσα! διαφωνεί ο Έκτορας που τρελαίνεται για ήρωες πολυταξιδεμένους που αναζητούν τους θησαυρούς και τα μυστικά της ζωής. Εδώ έχουμε, σας λέω, ένα πολύτιμο διαμάντι! Το Διαμάντι της Γνώσης και της Λήθης!
Κάποιος σοφός δράκος θα το ‘κρυψε στο κεφάλι σου, την τέλεια κρυψώνα, για να μην το βρει κανείς! γυρεύει υποστήριξη απ’ τη Μαίρη.
Μα αυτή… Πού να τον προσέξει τώρα! Γλυκοκοιτάζει τον Νικόλα, το ψηλό σγουρόμαλλο αγόρι που τής κρατάει το χέρι, ατενίζοντας αδιάφορα τάχα απ’ το παράθυρο.
Εκεί που ο Νικόλας της ψιθυρίζει στ’ αυτί «… μπορεί να ‘ναι μια όμορφη σκέψη που πήγε ν’ ανθίσει στο μυαλό σου, μα δεν τα κατάφερε κι έμεινε μικρούτσικη σαν μπιζέλι…», πετιέται στην κουβέντα η Στέλλα.
- Το Μπιζέλι αυτό μου θυμίζει το σποράκι που μού ‘λεγε ο κυρ Ευάγγελος ο ψωμάς!
Ένα σποράκι σιταριού που πήρε να ριζώνει στο σώμα ενός παιδιού, νομίζοντας πως θα γινότανε ψωμί για να θρέψει το παιδί…! καμαρώνει για την ομοιοκαταληξία που ξεπρόβαλε τυχαία μέσ’ απ’ τις λέξεις της.
Ο Σταύρος, ο μεγαλύτερος στη συντροφιά, τούς κοιτάει ήρεμα και λέει:
- Πριν πολύ καιρό, συνάντησα κάποιον μ’ ένα Λευκό Μπιζέλι. Μού ‘πε πως τ’ αγαπούσε και το φρόντιζε, γιατί ήξερε πως μόνο έτσι θα το νικούσε…
- Μα… Πώς γίνεται ένα Μπιζελάκι να νομίζει πως είναι τόοοσο δυνατό και να θέλει τόοοση πολλή αγάπη; αναρωτιέται φωναχτά η Μαίρη.
Τα παιδιά αλληλοκοιτάζονται γεμάτα περιέργεια.
- Έι! ξεφωνίζει η Αγγελική. Μπιζέλι το λένε άρα… Απλό μπιζέλι θα ‘ναι! Θα ‘φαγες μπιζέλια και θ’ άρχισες κατευθείαν τις τούμπες και τ’ ανάποδο περπάτημα στα χέρια! τη σκουντά γελαστή. Το καημενούλι το μπιζελάκι θα μπερδεύτηκε κι αντί την κάτω, θα πήρε την πάνω βόλτα… Προς το κεφάλι σου!
- Τι τρελομπίζελο είν’ αυτό! γουρλώνει τα μάτια ο Κώστας, με την υπόλοιπη παρέα να πνίγεται στα γέλια.
Η πόρτα σαλεύει, λες και χαχανίζει κι αυτή μαζί τους.
- Γεια σας, παιδιά! χαιρετούν ήσυχα οι γονείς της Μαίρης, επιστρέφοντας δίχως τη σταχτιά πεταλούδα.
Μια κορδωτή, στρουμπουλή κυρία ντυμένη στα πράσινα και μ’ ολοκόκκινο κραγιόν στα χοντρά της χείλη, τούς ακολουθεί. Με το που ακούει τα γέλια των παιδιών για ένα τρελομπίζελο, αρχίζει να τραγουδάει δυνατά, κουνώντας πέρα δώθε το πελώριο σώμα της:
Μπιζέλι, τρελομπίζελο
με ρούχ’ αλατοπίπερο,
κοστούμι και γραβάτα!
Χορεύεις μες στα πιάτα
ταγκό με μια ντομάτα!
Όλη η συντροφιά ξεκαρδίζεται στο θέαμα της χοντρής κυρίας με την αλλόκοτη φωνή, η οποία τραντάζεται εδώ κι εκεί, σαν ένα στρουμπουλό μπιζέλι!
- Είμαι η Ζέλεια, η οδηγός και συνοδός σου! ανακοινώνει χαρωπή στη Μαίρη.
Πολύ προσεκτικά, τη μεταφέρει έξω απ’ την καμαρούλα, σαν να σαλπάρει για ταξίδι μακρινό. Συνεχίζοντας το μπιζελένιο τραγούδι της, λικνίζεται πέρα δώθε σαν τεράστιο βαπόρι στου γιαλού τ’ ανοιχτά!
Τα χάχανα της παρέας πλημμυρίζουν τους διαδρόμους και τις άλλες κάμαρες. Γέλια, γιομάτα δύναμη κι όνειρα για το μέλλον. Γιομάτα ευχές κι αγάπη για τη Μαίρη.
- Ο ο ο! Ο ο ο! μια υπέροχη φωνή όπερας σκίζει άξαφνα τον αέρα σαν φωτοβολίδα.
Τα βλέμματα όλων πέφτουν στη στρουμπουλή κυρία. Καταλαβαίνουν. Με τ’ άγγιγμα, τ’ αγκάλιασμα και το φίλημά τους, γονείς και παιδιά αποχαιρετούν την αγαπημένη τους.
- Σουσάμι, άνοιξε! προστάζει η Ζέλεια μπρος σε δυο καταπράσινες πόρτες. Μαζί με τη Μαίρη χάνονται πίσω τους και το μπιζελένιο τραγούδι αργοσβήνει σαν πυροτέχνημα μες στη νύχτα. […]
Μικρή παρουσίαση του βιβλίου στο κυπριακό κρατικό κανάλι ΡΙΚ:
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
[...] Δε θα μπορούσα να μην επαινέσω τη συγγραφέα για τη βαθιά συνειδητοποίηση της παιδοκεντρικής διάστασης του εγχειρήματός της. Συνδυάζοντας την πλούσια της φαντασία, το πρόδηλο συγγραφικό της ταλέντο, το παιδαγωγικό της υπόβαθρο και την αδιαμφησβήτητη αγάπη και ενδιαφέρον που έχει για τα παιδιά, παρουσιάζει σήμερα ένα βιβλίο παιδοκεντρικό και ιδιαίτερα φιλικό προς τα παιδιά. Η Δήμητρα πραγματεύεται με ιδιαίτερη ευαισθησία και αξιοσημείωτη προσοχή, ένα θέμα - τον παιδικό καρκίνο - το οποίο παραμένει, ακόμη και για πολλούς ενήλικες ένα θέματαμπού. […] Γνωρίζοντας ότι, η ενδυνάμωση προϋποθέτει σχετική γνώση και κατανόηση, η συγγραφέας επιχειρεί να φέρει τα παιδιά σε επαφή “με τις πραγματικότητες” ενός παιδιού με καρκίνο με ένα τρόπο ιδιαίτερα προσιτό σε μικρούς και νεαρούς αναγνώστες, αγόρια και κορίτσια. [...]
Λήδα Κουρσουμπά
Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού στην Κύπρο
✿ ✿ ✿ ✿
[...] Με αριστοτεχνικό τρόπο, μέσα από ένα σωστά δομημένο έργο, η Δήμητρα Σωκράτους, καταφέρνει να αναδεικνύει την αλληλεγγύη και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα παιδί. Με μεγάλη προσοχή στις λέξεις και ευαισθησία μάνας προς το άρρωστο παιδί της, σκιαγραφεί την ιστορία της, δίνοντας ζωντανές και μαγευτικές εικόνες στον αναγνώστη. Η ιστορία της Μαίρης εστιάζει σε πράγματα αληθινά και σημαντικά. Σε πράγματα που όλοι μας έχουμε ανάγκη. Αγάπη, φιλία, αλληλεγγύη. Η Δήμητρα με το παραμύθι της αυτό, πατά γερά πια σε αυτό που ονομάζουμε νεανική λογοτεχνία. [...]
Τάσος Αριστοτέλους
Ποιητής, συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας, εκδότης
✿ ✿ ✿ ✿
Θέμα του ο παιδικός καρκίνος. Παρόλο που στις μέρες μας μπορούμε να λέμε και στα πιο μικρά παιδιά ακόμα τα πράγματα με το όνομά τους […] η συγγραφέας επέλεξε την προσέγγιση του συμβολισμού, που το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει αμφιβολία, πως θ’ αρέσει στα παιδιά και θα το αποδεχτούν. Ο τρόπος αυτός που η συγγραφέας έχει ακολουθήσει, τη βοηθάει να δώσει ποιητικότητα στο κείμενό τηςκαι φτερά στη φαντασία του παιδιού.
[...] Είναι προς τιμή της συγγραφέως που καταπιάνεται μ’ ένα θέμα, ταμπού ίσως για πολλούς, το θέμα της αρρώστιας που από καιρό έχει πάψει να λέγεται επάρατη, που οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν χωρίς φόβο και υπεκφυγές και τα αποτελέσματα ης θεραπείας της στις μέρες μας σίγουρα επιτρέπουν όλο και περισσότερη αισιοδοξία.
[…] Η εικονογράφηση της Στέλλας Καραγιώργη συμπληρώνει με τον ίδιο συμβολικό τρόπο το κείμενο, κι όπου τα πλούσια χρώματα και σχήματα χαρίζουν κοντά στη μαγεία και την απαραίτητη αισθητική χαρά.
Μαρία Πυλιώτου
Συγγραφέας και Εικονογράφος
✿ ✿ ✿ ✿
[…] Πραγματεύεται ένα οδοιπορικό ζωής, ενός παιδιού που πριν ακόμα προλάβει να ζήσει, μπαίνει στη διαδικασία σοβαρών προβλημάτων υγείας. Προβλημάτων όμως, που στην πορεία αναιρούνται, αφού έρχονται σε αντιπαράθεση με τη μεγάλη δύναμη της αγάπης, που συνήθως κάνει θαύματα.
[…] Είναι μια μικρογραφική μεταφορά από την πραγματικότητα, στον κόσμο του παιδιού, ενός καθημερινού, υπαρκτού γεγονότος πόνου, αγωνίας, εκεί που η επιστήμη προσπαθεί αλλά σηκώνει τα χέρια και η φύση δοκιμάζει αντοχές. Μια μεταφορά, δοσμένη με τέτοιο τρόπο που δεν πανικοβάλλει αλλά διασκεδάζει τις ανησυχίες του παιδιού.
Πανίκος Παναγή
Αντιπρόεδρος Πνευματικής Συντροφιάς Λεμεσού
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Δήμητρα Σωκράτους γεννήθηκε στην Πάφο. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου με δευτερεύον πτυχίο στις Γαλλικές Σπουδές και Μεταπτυχιακό στο Θέατρο στην Εκπαίδευση (Πανεπιστήμιο Warwick).
Είναι εκπαιδευτικός, εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού κι εκπαιδεύτρια ειρήνης κι ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γράφει παραμύθια, διηγήματα και ποίηση. Διακρίθηκε στους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2016). Της απονεμήθηκε το Βραβείο στον Διαγωνισμό Ποίησης στη μνήμη Ευγενίας Παλαιολόγου-Πετρώνδα για ανέκδοτη ποιητική συλλογή (Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού Νεανικού Βιβλίου) κι έπαινος στον Ε΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό Καισάριος Δαπόντες (2016). Έλαβε το Α΄ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (Επλάνεψες με Μάνα μου, στιχουργός, 2008).
Πέραν των αριστείων ακαδημαϊκής επίδοσης, έλαβε το Βραβείο Κοινωνικής Προσφοράς του Ροταριανού Ομίλου Λευκωσίας (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2005).
Αποτελεί ενεργό μέλος κι εθελόντρια σε πολλούς κοινωνικοπολιτιστικούς οργανισμούς και ομάδες νεολαίας στην Κύπρο. Σύντομο βίντεο για την εθελοντική της δράση αναρτήθηκε στην επίσημη ευρωπαϊκή ιστοσελίδα για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού 2011. Διετέλεσε Συντονίστρια του Εργαστηρίου Νεολαία και Πολιτισμός του ΠΑΦΟΣ 2017 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης όπως και συν-συντονίστρια του Κυπριακού Δικτύου Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Τηλέφωνο: 00 357 96 21 99 21
Email: mairileukompizeli@gmail.com
Σελίδα βιβλίου facebook: Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου