Πίνακας: Arnold Böcklin: Odysseus and Calypso, 1883 |
" Κοίτα τα πλεούμενα Οδυσσέα, κοίτα τα πλεούμενα!...
Φεύγουν μακριά, τα καταπίνει ο ορίζοντας της θάλασσας…
Πού να παν, άραγε;
Στην Ιθάκη μήπως, θνητέ κ’ ατρόμητε εραστή μου;
Εσύ είσαι όμως εδώ, πολυμήχανε ήρωά μου.
Τί τον θες πια τον γυρισμό, οι Μοίρες καλά τα φρόντισαν για σένα.
Θρυμματίστηκε η οργή του Ποσειδώνος - εδώ είν’ το νησί σου.
Έλα να πιούμε νέκταρ, να φάμε αμβροσία και να πλαγιάσουμε μαζί
(πάνω)
σε χρυσοποίκιλτα σεντόνια από την Αίγυπτο.
Τί την θες την Αθηνά - εδώ είν’ το σπίτι σου.
Μες στο Ιερό Δάσος εδώ θα κυνηγάς, θ’ ακούς το τραγούδι των Νυμφών
και θα παίζουμε σαν παιδιά, κάτω από την σκέπη των δέντρων και τα
κρυφά χαμόγελα.
Θ’ ανάβουμε φωτιά στην ασημένια ακτή και τ’ άστρα
οι προβολείς, θα μας ιστορούν το μακρινό ταξίδι τους, ενώ
(θα) στολίζεις το θεϊκό στεφάνι μου με τον πύρινο φαλλό σου.
Γεράματα δεν θα μας βρουν.
Ζωή γεμάτη ηδονή και θάλασσα - όπως τα μάτια μου.
Κοίτα τα μάτια μου Οδυσσέα, κοίτα τα μάτια μου∙
είναι το μέλλον!... "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου