Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ "ΕΡΩΣ ΛΕΥΚΟΣ" Απόσπασμα




Δεν ξέρω αν από το θάνατο αγάπησες το σώμα μου
περισσότερο,
μα επάνω του τα σημάδια σου επιτάφια επιγραφή.

***

Μαυροφορούσα εποχή αυτή του πόθου.

Σιωπηλή διαβαίνει πορεία ανηφορική.

....................Μα όχι.............................

το τέλος δεν το φοβάται όποιος ράγισε

σε χιλιάδες κομμάτια σαν καθρέφτης.

***

Κι ο έρωτας ψεύτης

.............και η ομορφιά αυτοκαταστροφική.......

***

Μονάχα το λευκό ερωτεύομαι πάντα από την αρχή,

γιατί προηγείται των στίχων.

.................Μονάχα τη λάμψη των ματιών σου θυμάμαι..............

γιατί φωτίζει την απελπισία μου.

***

Ανεξόφλητο χρέος όσα μέσα μου σε ζητούν,

..............μα η συνείδηση κάλπικα τα ξοφλά..............

***

Έχουν τα βλέμματά μας

................τη γλυκόπικρη γεύση του εγκλήματος.............

***

Όποιος από τους δυο μας γλιτώσει τη μαχαιριά,

................θα καρφώσει στην καρδιά το σταυρό του................

***

Το νόημα της μοίρας μας είναι η απώλεια

.................η ομολογία της αδυναμίας μας η σωτηρία..................

***

Σ`αγάπησα από θεό πιο πάνω

................και σε έχασα................

***

Άραγε,θα σωθώ να σε ξαναγαπήσω;;

***


κωνσταντίνα ευθυμίου








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου