Homo Universalis: KΩΣ-"Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ" - Α΄ , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΟΥΝΑ

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

KΩΣ-"Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ" - Α΄ , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΟΥΝΑ

Λιμάνι και μερική άποψη του Κάστρου.

Το νησί του Ιπποκράτη συνδυάζει το παλιό με το καινούργιο,την ιστορία με την παράδοση και τις φυσικές ομορφιές,καλύπτοντας όλα τα γούστα και...βαλάντια!

Μνημεία όπως το Ασκληπιείο,το Κάστρο της Νεραντζιάς,η Αρχαία Αγορά,το Ωδείο,η Κάζα Ρομάνα αλλά και μεγάλη ακτογραμμή με πολλές παραλίες εκ των οποίων οι καλύτερες(κατά την άποψή μου)στην περιοχή της Κεφάλου και του Αγίου Φωκά...

Η πόλη της Κω,καταπράσινη και με πολύ καλό οδικό δίκτυο,θεωρείται ιδανική για ποδήλατο,υπάρχουν άλλωστε και οι κατάλληλοι ποδηλατόδρομοι...Από το λιμάνι ξεκινούν καθημερινά καΐκια για τα γειτονικά νησιά Κάλυμνο,Ψέριμο και Νίσυρο(συχνότερη σύνδεση από Καρδάμαινα)ενώ και το Bodrum της Τουρκίας απέχει μιαν ανάσα...Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ορεινά χωριά,επίσης πνιγμένα στο πράσινο και με υπέροχη θέα!

Ευλογημένος τόπος,δεν κουράζεσαι να περπατάς και να ανακαλύπτεις!Μόνιμη επισκέπτης από το '89,κάθε Αύγουστο,δικαιούμαι νομίζω το τιμητικό κλειδί!

Στα μείον(γιατί υπάρχουν κι αυτά)η μεγάλη απόσταση από τον Πειραιά καθώς και η υπερβολική υγρασία σε συνδυασμό με τη μεγάλη ηλιοφάνεια...

Info:Βικιπαίδεια

Γιάννης Μαντάς

Ζωή Δούνα

Κως-Κέντρο

Ο παραλιακός δρόμος που οδηγεί στο λιμάνι ή αλλιώς Λεωφόρος των φοινίκων.Πολυφωτογραφημένο σημείο και σήμα κατατεθέν,από την εποχή του"η Μαργαρίτα η Μαργαρώ"με την Καρέζη ως τη"Λούφα και Παραλλαγή-Σειρήνες στο Αιγαίο".

Κως-Κέντρο. Η γοητεία του απλού

Κως-Λιμάνι.Στο βάθος και το Δημαρχείο.

Μαρίνα Κω

Εμπορικός δρόμος-Παλαιά πόλη.

Το ποδήλατο στην Κω είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό μεταφορικό μέσο...πολλαπλών χρήσεων γι αυτό και θα το συναντήσετε παντού!

Παλαιά πόλη.

Οινοκαταστάσεις και το ποδήλατο κορώνα στο κεφάλι μας!

Ρακάδικο στο κέντρο της πόλης. Μαζί με τις γλάστρες και ρομαντική διάθεση...

Ταβέρνα στο κέντρο της πόλης.Ως διάκοσμος,ιπτάμενο και πάλι!

Λιμάνι Κω-Πολεμική σκάλα και στο βάθος το Ψαλίδι.

Ένα ρομαντικό ποδήλατο που αγναντεύει τη θάλασσα...το δικό μου φυσικά!

Αυλή στο κέντρο της πόλης.

Λατρεμένο μπλε στη Βενιζέλου.

Δυστυχώς το σπίτι αυτό έχει αφεθεί...

Παλαιά πόλη.Υπέροχο μπλε...

Παλαιά πόλη.

Το έχω δηλώσει...λατρεμένα κουρτινάκια!

Παλαιά πόλη.

Κέντρο με θέα στο λιμάνι.

Ο κεντρικός παραλιακός δρόμος.

Το πρώην Διοικητήριο και νυν Επαρχείο.

Λιμάνι.

Στην Παλαιά πόλη.

Τμήμα της Αρχαίας Αγοράς.

(κίονες χρονολογούνται από τον 4ο αι.π.Χ,)

Παλαιά πόλη.

Αυλίτσα στο κέντρο της πόλης.

Το απαραίτητο decay παραθυράκι!

Ο πλάτανος του Ιπποκράτη

Το παλαιότερο ίσως δέντρο της Ευρώπης...

Το τζαμί του Γαζί Χασάν(ή Λότζια 1786).

Αρχαίος κίονας και τμήμα από τη Λότζια.

Όλα είναι θέμα οπτικής...

Το τζαμί του Γαζί Χασάν(Λότζια)από το πίσω μέρος.

Όμορφη λεπτομέρεια στη Λότζια(1786)ή αλλιώς Τζαμί Γαζή Χασάν...

Λεπτομέρεια από την οροφή στο τζαμί Γαζί-Χασάν(Λότζια).

Χαρούμενη πινελιά στο λιμάνι...

Λεωφόρος Φοινίκων και μερική άποψη του λιμανιού.

Οι μπανανιές στο"Αmmos beach".

Φυσικά έχει και η Κως τον Κολοκοτρώνη της!

Το πολύχρωμο τρενάκι για μια βόλτα στην πόλη.

Ο παλιός Μύλος και πολυσύχναστο beach club...

Γαλάζιο x2...Πόρτα στην πόρτα!

Μία από τις λιγοστές καμάρες...

Η γοητεία του παλιού...

Παρόμοια παράθυρα-εξώστες υπάρχουν πολλά στο κέντρο της πόλης

Η παλιά συνοικία Καζέρμα(στρατώνας).

Κτήμα του Αντώνη Σταματιάδη,χτίστηκε από τον Κώο εργολάβο Κώστα Κοτζαταπάνη,με κεφάλαια του τότε εμπόρου Βασίλη Βασιλειάδη.Πριν φύγουν οι Ιταλοί το 1945,ήρθαν οι Άγγλοι και τελικά το 1947 κατοικήθηκε από άπορους Έλληνες.Η Καζέρμα,με το μεγάλο μήκος των κτιρίων της,που έμοιαζε με Κάστρο,δεν άλλαξε σχέδια. Όπως ήταν,έγιναν μέσα τα χωρίσματα και δημιουργήθηκαν σπίτια,στην πλειοψηφία τους λευκά και πανομοιότυπα.Χαρακτηριστική η μοναδική της καμάρα προς την οδό Αρτεμησίας....

Ι.Ν.Ευαγγελισμού και λεπτομέρειες...

Μερικές από τις εκκλησίες στην Αρχαία Αγορά και στην πόλη της Κω.

Η μεγάλη μήκους παραλία που αποδεικνύει και το μέγεθος της ακτογραμμής...Απέναντι σε απόσταση αναπνοής οι τουρκικές ακτές...

Κοντά στο λιμάνι.

Εχεις γυρίσει ποτέ ένα νησί με το ποδήλατο; Εχεις κάνει ένα ταξίδι από την αρχαία Ελλάδα στον Μεσαίωνα μέσα σε 10 τ.μ.; Αν ναι, έχεις έρθει στην Κω. Αν όχι, τι περιμένεις;

Πόσες αποχρώσεις του μπλε και του γαλάζιου μπορείς να μετρήσεις;

Η Κως συνιστά ένα... τουριστικό παράδοξο: πριν ακόμη την ανακαλύψει ο Ελληνας ταξιδιώτης, την είχαν ήδη εντοπίσει οι ξένοι τουρίστες που ναύλωναν το ένα τσάρτερ μετά το άλλο για να έρθουν εδώ. Με κάποιον τρόπο, είχαν ήδη αντιληφθεί πως η Κως έχει ό,τι ακριβώς έψαχναν: ατέλειωτες χρυσές αμμουδιές, αστραφτερό ήλιο και τις απαραίτητες (πλούσιες) δόσεις αρχαίας Ιστορίας και πολιτισμού.

Και επειδή ένα μυστικό παύει να είναι μυστικό όταν πια το γνωρίζουν εκατομμύρια άνθρωποι, η Κως αρχίζει να ανεβαίνει (αργά αλλά σταθερά) στην προτίμηση και των Ελλήνων ταξιδιωτών.

Τα σημάδια του χρόνου και της διαδρομής των πολιτισμών και των λαών που πέρασαν από την Κω είναι ζωντανά μέχρι και σήμερα. Από τη μυθολογική εποχή του Ηρακλή και του Βασιλιά Χάρμυλου και την Ελληνιστική εποχή του Ασκληπιείου, του αρχαίου σταδίου, της αρχαίας αγοράς και του αρχαίου θεάτρου μέχρι τη σημερινή εποχή με τις σύγχρονες υποδομές και τους οικισμούς της φέρουν τα σημάδια πολλών λαών και πολιτισμών. Η ονομασία του νησιού επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Μια εκδοχή είναι ότι ίσως προέρχεται από την Καρική λέξη κοιον, δηλ. πρόβατο λόγω της διαδεδομένης εκτροφής των προβάτων με πλούσιο μαλλί.

Εικόνα από τα ξύλινα("πειρατικά")που πραγματοποιούν ημερήσιες εκδρομές στα γειτονικά νησιά,Κάλυμνο-Ψέριμο-Πλάτη

Παλιά Πόλη.

Λεπτομέρεια από διάκοσμο στην Παλιά Πόλη.

Παράθυρο δεν το λες,ούτε και ζαρντινιέρα...ωστόσο είναι όμορφο!

Κέντρο-Παλιά Πόλη.

Εμπορικά και ταβέρνες στην Παλιά Πόλη.

Greek souvenirs...εδώ και το περιτύλιγμα αξίζει!

Τέχνη σε παράθυρα και εξώστες.

-------------

Το νησί κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς χρόνους. Αποικίστηκε αρχικά από τους Κάρες και στους ιστορικούς χρόνους δέχτηκε Δωριείς από την Αργολίδα. Τον 7ο-6ο αι. π.Χ., η Κως μαζί με τις πόλεις Κνίδο, Αλικαρνασσό, Ιάλυσο, Κάμειρο και Λίνδο, αποτέλεσε τη Δωρική εξάπολη. Το 500 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Πέρσες, από τους οποίους ελευθερώθηκε το 479 π.Χ. και έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 4ο αι. π.Χ. κυρίως ύστερα από την εγκαθίδρυση της νέας πόλης της Κω (366 π.Χ.) στην Β.Α. ακτή του νησιού, στη θέση της σημερινής πρωτεύουσας. Στην Κω γεννήθηκε ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης (460-357 π.Χ.), μετά το θάνατο του οποίου καθιερώθηκε στο νησί το Ασκληπιείο. Κατακτήθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ.

Μεσαίωνας

Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το νησί παρήκμασε, αλλά γνώρισε νέα ακμή στους Βυζαντινούς χρόνους. Λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς (11ο αι. μ.Χ.), πέρασε στους Γενοβέζους, τους Ενετούς και το 1315 στους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη.

--------------

Νεότερα χρόνια

Το 1522 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς, ενώ το 1912 περιήλθε στους Ιταλούς. Στις 3 Οκτωβρίου 1943 καταλήφθηκε από Γερμανικά στρατεύματα και στις 9 Μαΐου 1945 πέρασε στα χέρια των Άγγλων. Στις 7 Μαρτίου 1948 πραγματοποιήθηκε η ενσωμάτωση του νησιού με την Ελλάδα.

Το νησί της Κω πλήγηκε από σεισμούς κατά τα έτη 142, 469, 554 και 1933...

Η είσοδος του Φόρου.

Οπωσδήποτε παράθυρο!Ακόμη και όταν δεν υπάρχει!

Όμορφες γωνιές κοντά στο λιμάνι...

Ένα από τα τρία τρενάκια που κάνουν το γύρο της πόλης,μετά μουσικής!

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης μαζί με τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά οικοδομήματα κοντά στο λιμάνι: Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τμήματα της Αρχαίας Αγοράς (4ου - 3ου αι. π.Χ.), η Μεγάλη Στοά (Καμάρα του Φόρου) και άλλες μικρότερες στοές με ιερά αφιερωμένα στο Διόνυσο, την Αφροδίτη και τον Ηρακλή. Στο εσωτερικό της πόλης το Ωδείο (3ου αι. π.Χ.) καλά διατηρημένο με 12 κερκίδες και θολωτές στοές, η Κάζα Ρομάνα αναστηλωμένο ρωμαϊκό αρχοντικό με θαυμάσια μωσαϊκά. Επίσης το Ξυστό (μέρος του Γυμναστηρίου)(2ου αι. π.Χ.) με δεκαέξι αναστηλωμένες κολώνες από τις εβδομήντα που το αποτελούσαν συνολικά, τα δύο κτίρια που στέγαζαν τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά λουτρά και ένα μέρος του Ρωμαϊκού δρόμου με μάρμαρα, μωσαϊκά και ψηφιδωτά. Εντός της σύγχρονης πόλης βρίσκεται και το Αρχαίο Στάδιο της Κω στη διασταύρωση των οδών 31ης Μαρτίου και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το στάδιο βρίσκεται μπροστά στο παρεκκλήσι της Αγίας Άννας (ΝΔ των ερειπίων των βόρειων Θερμών) και ανήκει στο πρώτο μισό του 2ου π.Χ αιώνα. Στο λιμάνι της Κω βρίσκεται το Κάστρο της Νεραντζιάς και αποτελεί το σημαντικότερο και καλύτερα διατηρημένο κάστρο του νησιού.

Αρχαιολογικό μουσείο: Βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας και περιλαμβάνει συλλογή με ευρήματα προϊστορικά, γλυπτά ελληνιστικά και κλασικά μικρά αγάλματα της Αφροδίτης, του Έρωτα, της Δήμητρας, του Ιπποκράτη, επιγραφές και ψηφιδωτά με παραστάσεις και αρχιτεκτονικά μαρμάρινα μέρη ναών και κτιρίων.

Ο πλάτανος του Ιπποκράτη.

Διάκοσμος...Ένα ποδήλατο πάντα και παντού!

Μια από τις πολλές εισόδους στα ερείπια της Παλιάς Πόλης...Ολόγυρά της χτίστηκε η πρωτεύουσα του νησιού.

Πλατάνι(τουρκ.Κερμεντές)

O οικισμός Πλατάνι, μόλις 2 χλμ. δυτικά της πόλης της Κω, ανάμεσα σε αυτήν και το Ασκληπιείο, αποτελεί έναν ξεχωριστό τόπο συνύπαρξης δύο διαφορετικών θρησκειών. Έλληνες Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, ζουν μαζί και αρμονικά, από την εποχή της Οθωμανικής κατοχής έως σήμερα.

Το όνομά του το οφείλει στο μεγάλο πλάτανο που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του. Κερμεντές έως το 1964 για τους 1.500 περίπου μουσουλμάνους του χωριού, που κάθε Παρασκευή ενώνουν τους χαρακτηριστικούς θρησκευτικούς τους ήχους που καλύπτουν το κέντρο του χωριού...

Στο Τζαμί, το μοναδικό που λειτουργεί έως σήμερα, απλό και λιτό, κτίσμα του 1784, βρίσκεται χειρόγραφος πίνακας, όπου είναι γραμμένο όλο το κοράνι με μικροσκοπικά γράμματα.

Εδώ, μπορείτε να γευτείτε τις λιχουδιές της Μικρασίας.

Πλατάνι:Στην ταβέρνα του Arab από το 1955.

Πλατάνι

Η καμάρα στο κέντρο της πόλης(λεωφόρος Φοινίκων)

Τα Θερμά(Θέρμες ή Θερμές).

Βγαίνοντας από την πόλη, με κατεύθυνση προς τα νότια, περνάς από τις μεγάλες παραλίες Ψαλίδι και Αγιος Φωκάς και μπορείς να συνεχίσεις μέχρι τις Εμπρός Θέρμες (ή Εμπρός Θέρμα). Θα χρειαστεί να μπεις σε χωματόδρομο, στο τέλος της διαδρομής ωστόσο θα το έχεις ξεχάσει όταν θα κολυμπάς μέσα στα θερμά (φτάνουν και τους 50ο C) ιαματικά νερά της θερμής πηγής.

Ammos beach.

Η αρχιτεκτονική της Κω είναι ιδιαίτερη, γιατί έχει δεχτεί πολλές επιδράσεις από το ξένο στοιχείο. Κατά την Οθωμανική περίοδο, η πόλη είχε όλα τα χαρακτηριστικά των λεγόμενων πόλεων–παζαριών. Η ζωή περιοριζόταν στον εμπορικό δρόμο, γύρω από τον οποίο ζούσαν αποκλειστικά μουσουλμάνοι και στο τσαρσί που βρισκόταν στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία του Πλατάνου.

Σε πολλά σημεία του νησιού υπάρχουν μουσουλμανικά τεμένη και πηγές. Κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας, η Κως δέχτηκε επιρροές από τη Βενετσιάνικη αρχιτεκτονική. Επίσης, η Κως αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση ανάμεσα στα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου, καθώς μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1933 ανοικοδομήθηκε από τους Ιταλούς σύμφωνα με νέο πολεοδομικό σχέδιο. Διαιρέθηκε σε τρεις οικιστικές ζώνες με ταξικά κριτήρια: το βόρειο, το κεντρικό και το ανατολικό. Ο βόρειος τομέας είναι κατακερματισμένος σε μικρές κατοικίες, για τα λαϊκά στρώματα της πόλης (case popolari). Το κεντρικό τμήμα αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από διώροφες κατοικίες με ισόγεια καταστήματα, στις οποίες κατοικούσαν τα μέλη της αστικής τάξης (palazzine).

Τέλος, στην ανατολική ζώνη οικοδομήθηκαν επαύλεις σε κήπους για τους Ιταλούς εποίκους (villini). Άλλα στοιχεία της Ιταλικής επιρροής είναι οι εκτεταμένες ζώνες πρασίνου στην πόλη, που περιλαμβάνουν και τροπικά φυτά, καθώς και τα χαρακτηριστικά δημόσια κτήρια που σχεδιάστηκαν από Ιταλούς αρχιτέκτονες και βρίσκονται τόσο στην πόλη όσο και στους οικισμούς της Αντιμάχειας και της Καρδάμαινας.

Τα κτίρια που οικοδομήθηκαν πριν το σεισμό (Δημαρχείο, Γενικό Νοσοκομείο, Διοικητήριο κ.α.) διαφέρουν από τα μετασεισμικά (Casa del Fascio, Δημοτική Αγορά, Casa Balilla κ.α.) ως προς τη μορφή, καθώς τα μεν πρώτα είναι κατεξοχήν δείγματα εκλεκτικισμού, ενώ τα δεύτερα έχουν στοιχεία ρασιοναλισμού και φασιστικής αρχιτεκτονικής.

Το 1948, με την ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα, διαμορφώθηκε μια νέα αρχιτεκτονική πραγματικότητα. Τότε οικοδομήθηκαν στο νησί μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες για να καλύψουν την ανάγκη της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης που ξεκίνησε.

Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική δεν άντεξε τη φθορά του χρόνου και αντικαταστάθηκε από τη μοντέρνα οικοδομή. Τη συναντάμε κυρίως στα χωριά Ασφενδιού, Πυλί, Κέφαλο και Αντιμάχεια, όπου τα χαμηλά και πλατυμέτωπα μονόσπιτα, με σχήμα παραλληλόγραμμο, απλή τοιχοδομία και επίπεδη στέγη, κάποια πέτρινα και άλλα όχι, είναι βαμμένα με άσπρο χρώμα και έχουν πορτοπαράθυρα χρωματισμένα με φωτεινά χρώματα. Το εσωτερικό του σπιτιού είναι, όπως και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, ιδιαίτερα φροντισμένο, ανταποκρινόμενο στις λειτουργικές ανάγκες της αγροτικής οικογένειας. Αξιοσημείωτος είναι ο μακρύς τοίχος, ο κανιότοιχος ή γκανότοιχος όπως ονομάζεται, στον οποίο κρέμονταν πιάτα, κάδρα, ο καθρέφτης του σπιτιού και άλλα απαραίτητα αντικείμενα που κάλυπταν τις βασικές ανάγκες του σπιτιού. Σε πολλά μέρη του νησιού, είναι χαρακτηριστικοί και οι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι, με πιο χαρακτηριστικό αυτόν της Αντιμάχειας. Υπάρχουν επίσης πολλά στενά, πετρόχτιστα δρομάκια.

Η είσοδος στο κάστρο της Νεραντζιάς.

Λεπτομέρεια από παλιό παράθυρο.

Το ωραιότερο στολίδι της πόλης πάντως είναι σίγουρα η πλατεία Ελευθερίας. Η Δημοτική Αγορά με τις στοές της, το τζαμί Ντεφτερντάρ, το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται σε κτίριο της ιταλοκρατίας και τα τείχη της αρχαίας πόλης, όλα συγκεντρώνονται μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα σαν μια σπάνια έκθεση αρχιτεκτονικής υψηλού επιπέδου.