Στέλλα Πετκάρη : Ζήσε ...Αν Τολμάς !
Είδος : Ποιητική Συλλογή (150 ποιήματα )
Εκδόσεις : "ΔΡΟΜΩΝ".
Εκδοση :Οκτώβριος , 2016
Επιμέλεια έκδοσης: Ζώης Μπενάρδος
Σελίδες :96
ISBN: 978-960-694-267-9
Copyright Στέλλα Πετκάρη Αθήνα 2016
st.petkari@gmail.com & ziseantolmas@gmail.com
Οπισθόφυλλο
Ζήσε... Αν Τολμάς!
Σέρνεσαι…
γιατί έτσι έμαθες να ζεις…
Ασπάστηκες και προσκύνησες,
όσους την προσταγή τους…
την έχεις για ευαγγέλιο.
Ηδονίζεσαι να υποκλίνεσαι…
μήπως και σε προσέξουν,
σ’ αυτούς που σου χαράξανε…
το δρόμο το «φθηνό».
Εκλιπαρείς ημιμαθείς…
με βλέμμα ικεσίας,
γιατί σου ’μάθανε… να ‘σαι ερπετό,
να ’σαι γονατισμένος.
Ισοπεδώνεις «άξιους»…
για να ‘σαι αρεστός,
κι ομοίους σου «γεννάς».
Αγωνιάς για τ’ αύριο…
το σάλιο σου ξοδεύεις.
Μήπως και άλλος πιότερο,
θα γλύψει τους «ανωτέρους».
Κι είναι η ματιά σου αφόρητη…
γεμάτη υποτέλεια…
μια δούλα αξιοπρέπεια,
χωρίς «ύψος» και «τιμή».
Και το κακό κληροδοτείς,
στο σπέρμα και στη μήτρα…
αντίστοιχοι σαλίγκαροι,
να ‘ναι και τα παιδιά σου.
Γιατί ποτέ δεν τόλμησες…
γιατί δεν το μπορούσες!
Σαπίλα και ξεχρέωμα…
είχες για οδηγούς.
Μα τρόμος και ρίγος σ’ έπιασε,
στο λήθαργο τ’ ονείρου…
σαν άκουσες να σε καλεί
το σύνθημα της νιότης.
Αυτήν που την μαντάρισες
κι έγινες ερπετό.
«Ζήσε… αν τολμάς!…»
Ποιήματα Συλλογής
i.Ξεχνώ…
Ξεχνώ… χωρίς να το θέλω… ξεχνώ!
Πρόσωπα, γεγονότα, ονόματα… συμβάντα!
Δε γαντζώθηκαν γερά στην καρδιά…
κι ο νους φορτωμένος με πραμάτειες,
«τ΄ ακούμπησε» κάπου.. στη στράτα του.
Εσένα όμως… δε σε ξεχνώ.
Σε θυμάμαι!
Σαν αποσκευή… σε μια προβλήτα λιμανιού.
Σαν εισιτήριο ταξιδιού… που ΄χω στην τσέπη.
Σαν αναχώρηση που έχασα… κι ακόμα καρτερώ!
ii. Ειδοποιός διαφορά
Το παλιό και το νέο…
θολώνουν το μυαλό.
Μάθε να ισορροπείς,
στην ειδοποιό διαφορά.
Εκεί να περπατάς, ανάμεσα…
στους λεκέδες των λαθών
που ΄χει το παλιό
και στη λευκότητα τ΄ αγνώστου
που ‘χει το νέο!
Να κρατιέσαι απ΄ το «βάθος»
και το «χρώμα» του παλιού…
και ν΄ αφήνεσαι στο «άρωμα»
και στη γεύση του νέου.
Εκεί να σεργιανάς…
στο μεταίχμιο.
Της ζωής που δώρισες στο παλιό
και της ανάγκης σου ν΄ αγαπηθείς…
από το νέο!
iii. Πεισμώνω…
Τους καημούς μου… τους σέβομαι.
Σαν πολύτιμα παράσημα…
που μου κάρφωσε στο πέτο η ζωή,
για να μου θυμίζουν…
τις ελπίδες που μαράθηκαν…
αλλά δεν έχουν ξεραθεί.
Τις προσδοκίες που μπατάρισαν…
αλλά δεν έχουν βυθιστεί.
Το κάθε αύριο… που θα φέρω στα «μέτρα» μου…
γιατί ακόμα πεισμώνω… κι ονειρεύομαι!
iv. Συμβιβασμένη γενιά
Άλλαξαν οι εποχές…
η γενιά μας συμβιβάστηκε.
Λησμόνησε αυθεντικούς,
αναδεικνύοντας κομπάρσους αξιών,
πετυχημένους «δήθεν».
Η ιστορία, δακρύζει και υπομένει.
Συνήθισε βλέπεις να υμνεί
αγωνιστές – ονειροπόλους.
Κι όσο δακρύζει… ελπίζει.
Ίσως στη γενιά…
των ασυμβίβαστων παιδιών μας!
Βιογραφικό
Η Στέλλα Πετκάρη (Στέλλα Μητσώνη) γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων & Οργανισμών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πληροφοριακά Συστήματα.
Μεγάλη της αδυναμία ο 25χρονος γιος της . Αγαπάει την Ελληνική μουσική, το διάβασμα,το θέατρο και τη μοναχικότητά της. Το γράψιμο προέκυψε στην καθημερινότητά της, ως ανάγκη έκφρασης και εκτόνωσης.
Η πρώτης εκδοτική απόπειρα με τίτλο «Ζήσε… Αν Τολμάς!» , ήρθε μετά από προτροπές και παραινέσεις φίλων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου