ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ " ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΑΣ Η ΤΙΜΗ? "

Denis Nunez – Thwarted dreams

-Έλα Χριστίνα μου, μην ντρέπεσαι και προπαντός μη μετανιώνεις. Μπορεί να είμαι άντρας, αλλά αν ήξερες πόσο πολύ σε νοιώθω! Κι ύστερα, για ποιο κακό μιλάς; Ξέρεις τι είναι το κακό;

‘’Το Καλό, το στερημένο από την Πείνα και τη Δίψα.’’

Κι εσύ, χάρισες πηγή, μένοντας η ίδια διψασμένη! 

Το τίμημα σκληρό , γιατί πλήρωσες με προσωπική θυσία την παράδοση της τάξης σου. Αν και νομίζω, ότι η εμπειρία της γαμήλιας νύχτας με τον άντρα σου, σε πλήγωσε πολύ.

Ναι, θα ήθελα να μου την αφηγηθείς, γιατί, όπως διαπιστώνεις, το σεξουαλικό ντεμπούτο της γυναίκας, έχει αντίκτυπο στην υπόλοιπη ζωής της.

-Τι να σου πω Άγγελε, να, εκείνη τη μακάβρια νύχτα, είδα ξαφνικά αυτόν να σηκώνεται και να ψάχνει τα σεντόνια.

-Τι συμβαίνει; Του είπα πανικόβλητη εγώ, μαντεύοντας το νόημα του εξαγριωμένου μορφασμού του.

- Ώστε αυτή λοιπόν ήταν η περιβόητη παρθενικότητα που διαλαλούσαν οι γονείς σου; Κι εγώ ο ηλίθιος, που περίμενα να κοκκινίσουν τα γάργαρα σεντόνια! 

Μωρέ κάτι ήξεραν οι παλαιότεροι που έβαζαν στα θηλυκά τη ζώνη της αγνότητας, είπε με σαρκασμό περίσσιο.

Την άλλη μέρα λοιπόν απ΄τα χαράματα, με τραβολογούσε σε κάποιο μαιευτήρα. Έβαλε ο γιατρός τα γάντια του, με ψαχούλεψε λιγάκι κι απεφάνθη: 

H γυναίκα σας κύριε, είναι παρθένα.

Tο τηλέφωνο έκλεισε κι εγώ έμεινα εκεί, απολιθωμένος με μια ένοχη ανατριχίλα, να ραπίζει το αντρικό μου γένος.

Σήμερα, πολλά χρόνια αργότερα που αυτή η αναθυμιά ταπεινώνει την ύπαρξή μου, συλλογιέμαι, τι θα σκεφτούν οι νέοι μ΄αυτήν την προκατάληψη! 

Τα νιάτα είναι σίγουρο πως θα σαρκάσουν. Οι παλιοί, ίσως και να ντροπιαστούν, ίσως και να νοσταλγήσουν το πολυτιμότερο ΄΄προικιό’’ της θυγατέρας.

Όλοι όμως θα αναρωτηθούν:

Τι ν΄ απέγινε άραγε η ζώνη της αγνότητας και της παρθένας η τιμή; Πού να βρίσκεται εκείνη η σιδερένια ζώνη, που σαν άγρυπνος φρουρός κρατούσε μακριά τον κάθε ξένο δάκτυλο, που απειλούσε της άμωμης την ‘’ιερή περιοχή’’ μα και της παντρεμένης την υπόληψη;

Μήπως μετατράπηκε σε αδίστακτο τσεκούρι, για να συντρίψει τις Μεσαιωνικές εκείνες αντιλήψεις που αγνοούσαν τη ψυχοσωματική υπόσταση της γυναίκας;

Ή μήπως πήρε τη θέση της στο 

ΑΝΔΡΟΦΥΛΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ;

Φαλλοκρατικά ήθη και έθιμα μιας διπλοπρόσωπης ηθικής, που θεσπίστηκαν, ναι, από μας τους αρσενικούς εναντίον της γυναίκας, ίσως από ένα ανομολόγητο μίσος , αφού η φύση επέλεξε εκείνη για τη δημιουργία της ζωής!

Ευτυχώς βέβαια από τότε, οι ‘Ενοχοι αυτοί ‘’νόμοι’’ της τιμής, που καταδίκαζαν την γυναικεία αξιοπρέπεια και σε θάνατο ακόμη, άλλαξαν, γιατί αλλιώς, θα κινδύνευε να ξεκληριστεί το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου πληθυσμού. 

Μα και όσες θα είχαν απομείνει, θα ήταν υποχρεωμένες να κυκλοφορούν, όχι με της παρθενιάς τους το συμβόλαιο στο προικοσύμφωνο επάνω, αλλά με το αντικλείδι της προσωπικότητάς τους υπό μάλης!

Τέλος καλό, χαρακωμένη αρχή!

Σκαλίζοντας απόψε ‘’την ιστορία μου αμαρτία μου’’ θαύμα μου μεγάλο, πολλές φορές αντάμωσα, το γέλιο μαυροφορεμένο και τη λύπη χαρωπή!

Έτσι είναι η ζωή! 

Χάιδεψε το δάκρυ, προσκύνα τη χαρά !

Συμφιλιώσου με τον αφορισμένο εαυτό σου!

Μόνο εκεί θα βρείς, την κρυμμένη αρμονία 

και της ψυχής την ομορφιά!!

ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ  ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ