πηγή φωτογραφίας |
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ίπταμαι.
Θεσπέσια αύρα με χαιδεύει.
Λίγο πριν αγγίξω τα σύννεφα
νοιώθω την έκσταση στο διάτρητο σώμα.
Ατημέλητος άνεμος αφορίζει σκέψεις
που σαν μαγνήτης προσγειώνουν τα θέλω.
Πλυμένες μες την πάχνη,
αγνές περιπλανώνται.
Οξύς ήχος.
Αναστέλλει την ανύψωση
βίαια τραβώντας τις αλυσίδες προς τα κάτω.
Ο αφέντης πρόσταξε γυρισμό
τον αμνό του να απομονώσει
στο κλουβί με τα κεντημένα ηλεκτροφόρα κάγκελα.
Όμορφα στην όψη χαμογελαστή ανάσα για τον καημό.
Δικαίωμα μόνο στα λασπόνερα και στα στεγνά χόρτα.
Αύριο πάλι.
Τη νυχτιά ανακτώ ελπίδα και δύναμη.
Θα ορμήσω προς το φως.
Ακόμα...
ακόμα και αν τα δεσμά με τιμωρήσουν
ακρωτηριάζοντας τη θέληση.
Έστω και σαρκικά διαμελισμένη
η ψυχή αλεξίπυρη, τρόπο θα βρει να δραπετεύσει.
ΟΒ 2016
Συγχαρητήρια Ουρανία. Εύχομαι να έχεις πάντα καλές κ πολλές εμπνεύσεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή