Κάθε λέξη και μια παγίδα .
Κάθε λέξη και ένας ακόμα άναρχος λυγμός .
Κάθε λέξη και ένα τρομαγμένο φωνήεν .
Κρύβομαι πίσω από σιωπηλές κραυγές .
Συλλαβίζω …
Τρέφομαι με μούρα και αγιασμό .
Η νύχτα κάρφωσε βίαια το φεγγάρι στην άσφαλτο .
Το σκοτάδι δέσμιο ταξιδεύει μέσα στην αποκρυφιστική του ενοχή .
Τα βήματα μου σκοντάφτουν στα μάρμαρα .
Θρηνώ το αδιέξοδο ανέλπιστο .
Φωτίζω με ένα κρινάκι της άμμου τις έρημες πλατείες .
Τρέχω ξοπίσω απο ένα ετερόφωτο στεναγμό .
Κάθε λέξη και ένα ακόμα ξενιτεμένο συναίσθημα .
Κάθε λέξη και μια έξοδος κινδύνου .
Μετά σιωπή .
Η νύχτα .
Εσύ .
Το χτές .
Και …
… μια ρωγμή …
© Santina konstantinidou
Μια λέξη θα πω ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή