Πώς άρχισα την άμμο να μετράω
μη με ρωτάς, μόνο τα χέρια μου δες
αυλακωμένα στην αλμύρα μου, πιες
μήπως και πάψω άλλο να πονάω.
Μια προσευχή στον αέρα σκορπάω
σε κόκκους φυλάω τα όσα μου λες
παλάτι σου έφτιαξα, έλα και μπες
τον οίκτο σου δεν θέλω κι ας διψάω.
Το παραμύθι μου στην αμμουδιά σου
ψηλώνει στο ήλιο κάθε πρωινό
αλάτι με νερό σαν το ποτίζω.
Στην άμμο ζωγραφίζω την καρδιά σου
ξαπλώνω πάνω της κάθε δειλινό
σαν κύμα έρχομαι, κρυφά δακρύζω.
Τσαμάκη Βασιλική Τιμητική Διάκριση Σονέτου
2ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης Κέφαλος
Η εικόνα είναι από pixabay.com
Υπεροχη γραφη οπως πάντα. Σευχαριστω που μπορω και σε διαβαζω
ΑπάντησηΔιαγραφή