Τα γέλια της θάλασσας
μισομεθυσμένη τριγυρίζει
στο ακρογιάλι της σκέψης της.
Τα μαλλιά της φτερούγες
ξανθές που απλώνονται
και γίνονται λευκά πανιά
σαλπάροντας για τα νησιά
που ξεναγεί ο έρωτας...
Τα βαμμένα της χείλη
δυό σταγόνες κόκκινο
κρασί εμφιαλωμένη σαγήνη
τρικυμισμένη μες τα κατάβαθα
της καρδιάς της, απόσταγμα
παλιό ζυμωμένο με τα δάκρυα
των εναπολήσεων της μοναξιάς της.
Φωτογραφίες παλιές, παρέες καλοκαιρινές,
ένα πάζλ ιδανικό σε ένα κοσμο
που δεν στενοχωρεί,που δεν νικιέται...
Πάζλ είναι της κραυγής της
η αυγή, των πόθων της το
σκονισμένο ρόπτρο
συνοθύλευμα μιας
μάταιας σχέσης...
Αυτή διψάει για ζωή
θέλει να έχει αγκαλιά της
όλες τις θάλασσες,
στις φουρτούνες να σκοτώνει
τις πίκρες της...
στην νηνεμία
να μιλάει στη θάλασσα
τους μυστικούς συλλογισμούς της,
να αφήνεται καραβάκι αγάπης
πλέοντας , κωπηλατώντας τις
εντάσεις της ψυχής τις αντιρρήσεις.
Πνίγει στην γαλάζια της ανάμνηση
στην καρτερική της θάλασσα του εγωισμού
τις μελαγχολίες της αδιέξοδης ερωτικής αποτυχίας.
Περιμένει με ένα κρυφό χαμόγελο
αποθηκευμένο στου Ουρανού της
το συρτάρι από το πάζλ λείπει
ένα κομμάτι...
Το αναπληρώνει
με ένα φιλί , αυτό
είναι το πάζλ της ευτυχίας!..
Αγαπήθηκε πολύ κι ας πόνεσε
πίνει τώρα υπομονή από το
πιοτό της αισιοδοξίας...-
ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ-Καθηγητής, μέλος της ένωσης Αιτωλοακαρνάνων λογοτεχνών, αντιπρόεδρος του συλλόγου οι φίλοι του λαογραφικού μουσείου Αγρινίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου