Πεσμένος κατά γης
ακολουθώ τις στιγμές
πάνω στις συντεταγμένες του χρόνου.
Στις παρυφές των ονείρων
γλιστρούν οι πίκρες,
ταλαντεύονται τα δάκρυα,
οι νύχτες καταπίνουν
τα μυστικά των χειλιών.
Με ξεκουράζει ο καλπασμός της ψυχής,
το ανατρίχιασμα μέσα μου
καθώς αγγίζω τι δίνη της ζωής
στις κοίτες του κορμιού σου.
Ακολουθώ τα ίχνη των αισθήσεων
μια λαχτάρα αισιοδοξίας
πριν να πέσουν...
οι τίτλοι του τέλους.
Carpe.
ακολουθώ τις στιγμές
πάνω στις συντεταγμένες του χρόνου.
Στις παρυφές των ονείρων
γλιστρούν οι πίκρες,
ταλαντεύονται τα δάκρυα,
οι νύχτες καταπίνουν
τα μυστικά των χειλιών.
Με ξεκουράζει ο καλπασμός της ψυχής,
το ανατρίχιασμα μέσα μου
καθώς αγγίζω τι δίνη της ζωής
στις κοίτες του κορμιού σου.
Ακολουθώ τα ίχνη των αισθήσεων
μια λαχτάρα αισιοδοξίας
πριν να πέσουν...
οι τίτλοι του τέλους.
Carpe.
Φοβερό! Μπράβο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γραφή σας παρόλο που αφήνει μια πικρή γεύση, ωστόσο γοητεύει με έναν ιδιαίτερο τρόπο!
Διαγραφή