ΑΝΝΑ ΚΑΡΑΚΟΝΤΗ "Ατιτλο"

Vivienne strauss art

Δεν θέλω
Κανενός την ησυχία να ταράξω
Από το απόγευμα
Όμως κίνησε νοτιάς
Κι ύστερα
Με ένα μπουκάλι Crème de menth
Και κάτι νοτισμένα αμύγδαλα
Πιάσαμε στεριά
Όπως όπως

Το τσαγαλί φουστάνι
Σκόρπιζε υγρασία
Κι οι πιέτες του γρατζουνιές
Στον παχύρευστο αέρα
Περιμένοντας
Δεν ήθελα όμως
Κανενός την ησυχία να ταράξω
Κάθε άλλο

Σιώπησα
Ο Νοτιάς πονάει
Στις όποιες αποφάσεις
Διάβασα όλα τα γράμματα
Ήταν σαφές
Κανείς δεν επιστρέφει
Δίχως λόγο

Θα έχεις νέα μου
Σύντομα

α. κ.