ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ "Τράνζιτο"

Σαλπάραμε νύχτα ασέληνη, τρεις χειμώνες θάμπος! Ανάμνηση οι αγκαλιές του κόσμου, τα φιλιά του αποχαιρετισμού. Μικρές φωτογραφίες -στιγμές αγαπημένες- γεμάτη η καμπίνα, μαζί με τις «γοργόνες». Μπουένος Άυρες, Άμστερνταμ, Βαλένθια, Μανταραμπάς... Όλα με φωτιά, δάκρυα και ατσάλι δεμένα! Σκλήρυνε το δέρμα ’ ρυτίδιασε η νιότη μου. Ντύθηκαν οι λύπες το χονδρό επενδύτη κι ο νόστος πνίγεται στο ποτό να μη θυμάται... Κρύφτηκε η χαρά στα βρεχάμενα πίνοντας θάλασσα ’ μέρες ανέφελες γίνηκαν όνειρα! Όλοι σκέφτομαι, μ’ έχουν ξεχάσει... ακόμη κι ο άγγελος μου πήρε τη λάντζα σαλπάρισε, άλλον ναυτικό παραστέκει! Περιμένω τα ξέμπαρκα χρόνια της στεριάς μια γιορτή να κάνω, ένα Πάσχα, ένα Δεκαπενταύγουστο ’ σ’ ένα γλέντι να βρεθώ, σ’ ένα γάμο! Μου φαίνονται τόσο μακρινά, μαγικά όλα... Φοβάμαι πως γίνηκα κάβος κι άρμπουρο ’ πως ανασαίνω με το βιλάι, κάθε που πετάγεται στο ντόκο! Άνδρεας Δαβουρλής Ελεύθεροι Λογισμοί Αθήνα νοε 2017 ε υ