Φωτογραφία Ανδρέας Δαβουρλής ~Αίγινα της καρδιάς~
μοναχός του ο νους μου
άκρη άκρη το δρόμο
κει που μόνο τα σκυλιά περπατούν
και οι απόκληροι τούτου του κόσμου
όπου όλα τ' άχρηστα είναι πεταμένα
Εκεί στις άκρες των ατελείωτων δρόμων
μαζεύω ιδέες μυρουδιές
μου 'ρχονται σκέψεις
πιάνουνται οι λέξεις στο χορό
τρελαίνουν το λογισμό μου
γίνουνται εικόνες
με χρώματα αλλόκοτα
μορφές απόκοσμες
μεταφυσικές
ψάλλουν αρχαία
πατρώα τραγούδια
γεμίζει ύμνους το κεφάλι μου
δάκρυα κυλούν τότε απ' τα μάτια
αγγίζουν το αρχαίο σκάφος της καρδιάς
Που ταξιδεύει τα ταξίδια του νερού
του νου
Γίνονται το τσούρμο που μου έλλειπε
βάνουν πλάτη στις έγνοιες μου
βάνουν του μπούσουλα πορεία
Κι αρχίζει το ταξίδι απ' το σημείο μηδέν
παναπεί την καρδιά
ως το σημείο άπειρο
παναπεί τη θέωση
Κι έχω κάθε φορά την ίδια
και περισσότερη αγωνία
το ίδιο βάσανο με τυραννάει
στο ταξίδεμα
γιατί ολοένα λέω πως φτάνω σιμά
σιμότερα
κι όλο αλαργιεύει ο προορισμός
‘Ανδρεας Δαβουρλής
2 νοε 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου