ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΒΑΓΙΑΔΑ " Άτιτλο "

Όταν το λιγοστό φως
που λούζει τα στενά, αρχίζει να μοιάζει
με γκρεμισμένο πύρινο στεφάνι
ενός αβοήθητου
αγγέλου που δεν έφτασε έγκαιρα στον
προορισμό του ...
και ...
Το Παράφωνο και αδιάφορο
γέλιο του κόσμου που τον προσπερνά
μεγαλώνει την μοναξιά του...

Όταν...
ο εγκάρδιος χτύπος ,
έχει τυλιγμένα τα δάχτυλα του γύρο
από τον λαιμό....
και τα πόδια του λυγίζουν
από την αβάσταχτη ελαφρότητα
της ψυχής του...

κι ενώ όλη η αγκαλιά του κόσμου
είναι αδύναμη
να θεραπεύσει μια πληγή....

Πανηγυρικά .....

Η αγάπη κρυμμένη σε μια γωνιά
με ευλάβεια σιγής,
προσποιείται πώς κοιμίζει
στο λευκόσεντονο στοργικά...
το νεκρό όνειρο της.
==========
Iωάννα Καβαγιάδα 03/07/18