ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ " Κοιμήσου "

Κοιμάσαι…κι η ψυχή μου ακολουθεί
τον πόνο της ζωής που πια δεν ζεις.
Κοιμήσου, ονειροπόλε πεθαμένε.
Α! Πάψε τ’ άστρα να κοιτάς. Κοιμήσου.
Μη μου μιλάς…σ’ ακούω..μη μου μιλάς.
Αύριο ίσως το παγκάκι μοιραστούμε.
Θ’ αγκαλιαστούμε. Οι βάρβαροι
θα κάνουν spa, solarium, χαμάμ
στ’ αλλόκοτο ξενοδοχείον «Η Ελλάς».
Τι να δούνε οι τυφλοί της Γης;
Η θάλασσά μας…ο ουρανός…η γη μας.

Εμείς ίσως πεθάνουμε αγκαλιά
σ’ ένα παγκάκι που θα κλαίει σιωπηλά,
ξενιτεμένοι στην ωραία μας πατρίδα.
Παίχτηκε πάλι η παρτίδα.
Χάσαμε, αδερφέ μου, τα φτερά.
Κοιμήσου. Ναι!
Ο θάνατος αξίζει όσο η λευτεριά.
Αύριο ίσως ρθω εκεί ν’ αγκαλιαστούμε.
Οι βάρβαροι θα μας κοιτούν και θα γελούν ηδονικά
καθώς το πτώμα μας θα το πατούν…θα τρέχουν.
Εμείς νεκροί. Ελεύθεροι νεκροί.
Οι δίκαιοι επί Γης, πότε δίκιο δεν έχουν.

Η θάλασσά μας…ο ουρανός…η γη μας
κι αυτοί σε spa, solarium, χαμάμ
στ’ αλλόκοτο ξενοδοχείον «Η Ελλάς».
Ω! Οι ποταποί! Μήπως μπορούν
σ’ αυτή τη γη να ευδοκιμήσουν;
Εϊ εσύ! Της συμφοράς παιδί,
του Ήλιου γιε, κατάπτυστε των πλούσιων Ευρωπαίων,
μη μου μιλάς…σ’ ακούω,...μη μου μιλάς.
Κοιμήσου…
Στων νεκρών ονείρων μας το στρώμα,
είμαι μαζί σου.
Ο θάνατος αξίζει όσο η λευτεριά.
Κι η λευτεριά όσο τα πλούτη όλου του κόσμου…

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Ο Πίνακας δρόμου με τίτλο «No Land for the Poor» είναι έργο του γεννημένου στο Μπαλί της Ινδονησίας καλλιτέχνη Wild Drawing.

Το έργο βρίσκεται στη γωνία Εμ. Μπενάκη και Αραχώβης στα Εξάρχεια.