Η άμμος μπορεί να σαγηνεύει, αν και τέτοιες μέρες είναι καυτή. Μπορεί να γεννά φαντασιώσεις, ποίηση... μπορεί να ξεσηκώνει τα χέρια να πλάσουν ωραία γλυπτά. Αν όμως θελήσω να περπατήσω επάνω της, αν παραμερίσω κάθε άλλο δρόμο μέχρι το σπίτι μου για μια διαδρομή περιπετειώδη παρέα της, τότε ας θυμάμαι πως εύκολα υποχωρεί, πως η θερμοκρασία της αλλάζει ανεξάρτητα απ' τη θέλησή μου, πως μεταμορφώνεται με τον άνεμο, τη βροχή, τα φυτά που ποτέ δεν ξεμύτησαν στα σωθικά της, τους σκορπιούς που παίζουν και γεννούν τα αυγά τους μέσα της. Ωραία η άμμος αλλά ακριβοπληρωμένες οι χάρες της, μερικές φορές.
Καλές μας διαδρομές, σε δρόμους όσο γίνεται σταθερούς και φωτεινούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου