Μη διχαστούμε..

Όχι, αυτό το blog δεν συνηθίζει να σχολιάζει τις πολιτικές εξελίξεις. Ούτε ενστερνίζεται κομματικές θέσεις. Πολλοί δε ίσως αναρωτηθούν γι αυτό το άρθρο καθώς το πρώτο μέλημα μας είναι η τέχνη. Μπορεί όμως η πολιτική να μην είναι τέχνη, παρ’ όλα αυτά αποτελεί βασικό στοιχείο ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου. Διότι πολιτική δεν είναι η τέχνη του λόγου να διαφωνείς, ούτε η ικανότητα να κρατάς τους φίλους σου... είναι όμως η κατανομή των σκέψεων σου για να υπηρετείς την πολιτεία, η ορθολογική σκέψη συνεννόησης για την ευημερία καθώς κινεί τα νήματα των πράξεων για την απόλυτη ισορροπία, την αίσθηση της ευθύνης και τη δικαιοσύνη μέσα στις κοινωνίες.  

Αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες είναι αδιαμφισβήτητα σοβαρό και κρίσιμο, δεν είναι όμως πρωτόγνωρο… Ας μη κοιτάμε τα μνημόνια, ας μη στεκόμαστε στα πρόσωπα... Ας σταθούμε στον εκβιασμό, στον εξαναγκασμό, στη προπαγάνδα, και στη πρόθεση, καταστάσεις οι οποίες εμφανίστηκαν κατ’ εξακολούθηση στη παγκόσμια ιστορία, σε χώρες το ίδιο, ίσως και χειρότερο, υποταγμένες στο έλεος του ισχυρού. Κανένα από αυτά όμως δεν έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στους πολίτες, όσο η απόπειρα του διχασμού.

Διχασμός και Ελλάδα είναι σχεδόν έννοιες ταυτόσημες, αν παρακολουθήσεις την ιστορία της. Από τη κόντρα Αθηναίων, Σπαρτιατών, η Μακεδονική κατάκτηση, έως τον Εθνικό Διχασμό του Ε. Βενιζέλου και του βασιλέως Κωνσταντίνου και τον Εμφύλιο. Περιπτώσεις, που κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να διχάσουν τον απλό λαό, στο βωμό των συμφερόντων, της “εθνικής” σταθερότητας και της πολιτικής τους φρόνησης.

Έτσι και σήμερα, όπου η πολιτική του συμβιβασμού έφτασε στο τέλμα της και ο λαός ξεκάθαρα τασσόταν ενάντια της, παρατηρώντας τη ζωή του καθημερινά να περιορίζεται, εμφανίστηκε στη ζωή μας μια λέξη. Μια λέξη πρωτότυπη και λίγο…παράξενη για τα δεδομένα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας: Δημοψήφισμα. Ο λαός ξαφνιάστηκε θετικά σε αρχικό στάδιο, καθώς είναι η πρώτη φορά που του ζητάται ανοιχτά και ξεκάθαρα η άποψη του. Πράγματι; Διότι πρώτη φορά συναντάμε έναν εισηγητή ερώτησης να εκμαιεύει την απάντηση από αυτόν που απευθύνεται. Στην απέναντι όχθη βρίσκονται τα Μ.Μ.Ε., οι πολιτικοί αντίπαλοι των εισηγητών και γενικώς, οι αντίθετοι στις απόψεις τους, θελημένα και μη, με κινδυνολογία, να προκαλούν τρόμο, μεθοδεύοντας τον κόσμο να ακολουθήσει τον “σίγουρο” δρόμο.

Οι δύο συνιστώσες, που τόσο πολύ κάποιοι θέλουν να τις ερμηνεύουν, δε θα μας απασχολήσει εδώ. Το ερώτημα σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία θα πρέπει να παρατίθεται, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Όταν όμως σε μια κοινωνία, που μαστίζεται από άνιση δημόσια εκδήλωση σκέψεων, τρομοκρατία, εκβιασμούς, ενώ ταυτόχρονα δοκιμάζεται από την αγανάκτηση των πολιτών της, αυτό επιφέρει διχασμό. Και δεν είναι δύσκολο να το προβλέψεις. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο διχασμός της κοινής γνώμης είναι σκόπιμος.

Το διαίρει και βασίλευε καλά κρατεί… Όταν η άποψη σε συνάρτηση με την αγανάκτηση γίνεται φανατισμός και μίσος προς τον αντίπαλο. Όταν η ελευθερία έκφρασης και γνώμης παραμελείται και χλευάζεται, ώστε να επικρατήσει η…αντίθετη ελευθερία έκφρασης και γνώμης. Όταν η δημοκρατία μετατρέπεται σε αυτό το τρομακτικό μόρφωμα που ονομάζεται οχλαγωγία. Ναι ή όχι, όχι ή ναι; Αναμασημένες γνώμες, πληρωμένες απαντήσεις, παπαγαλισμός, προπαγάνδα, αντιδικίες, φωνές. Ο διχασμός δεν απειλεί τους πολιτικούς. Δεν απειλεί την Ευρώπη. Δεν απειλεί καν την οικονομία. Απειλεί όμως τη συσπείρωση, την ειρήνη και τον αμοιβαίο σεβασμό. Απειλεί να ακυρώσει τα κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα του ανθρώπου, που έχουν ήδη δοκιμαστεί στη σύγχρονη ιστορία μας.

Ένα ναι ή ένα όχι είναι ακριβώς αυτά που φαίνονται. Δεν αιτιολογείς κάτι, δεν εκφράζεις ιδεολογία και δε προϊδεάζεις για το ποιόν σου. Κάθε τεκμηριωμένη άποψη είναι δεκτή. Δεν εκφράζουμε άποψη αναμασώντας τις ίδιες προτάσεις, δεν αιτιολογούμε τη ψήφο μας ακυρώνοντας του αντίθετου. Πιστέψτε με, κανείς από τους διπλανούς σας δεν θα ήθελε να πάρει απόφαση που θα σας καταρρακώσει. Ο απλός λαός έχει κοινά συμφέροντα. Ας προσπαθήσουμε ως λαός να μην βγάλουμε αληθινό το παρελθόν μας. Ας μην υιοθετήσουμε μία από τις δύο θέσεις που μας προτείνουν οι λίγοι. Ας μη πάρουμε θέση στο διχασμό που κάποιοι άλλοι ετοίμασαν για εμάς.

Γιατί εάν δε πάρουμε μια από τις δύο θέσεις, θα διαμορφώσουμε δική μας, και όλοι θα αντιπροσωπεύουμε αυτήν. Ο Εθνικός διχασμός αυτή τη φορά να μη τους περάσει. Ο απλός λαός να διαμορφώσει ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ άποψη!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΤΙΤΣΗΣ 
ΦΟΙΤΗΤΗΣ, 24 ΕΤΩΝ