Το αεράκι του Ιονίου να στέλνει φιλιά από το ανοιχτό παράθυρο.Φωτοχυσία! ο ελληνικός ήλιος με την εμπειρίκεια ζέστη να σε σπρώχνει στην αγκαλιά της θάλασσας.Μυρωδιές από φρεσκοψημένο ψωμί, κι εκείνα τα γεμιστά τα πολίτικα με κουκουνάρι και κανέλα,και ύστερα ζουμερό καρπούζι παγωμένο με αλμυρή φετούλα ή χωρίς. Το βραδάκι στην ταπεινή ταβερνούλα με τις ψάθινες καρέκλες τα πολύχρωμα φώτα κρεμαστά κι ένα τζουκ μποξ με τη φωνή του Χρηστάκη...η κανάρα θαρρώ...ναι! και συνάμα μοσχοβολιές από νυχτολούλουδα και γιασεμί...το παιδικό μου καλοκαίρι...το καλοκαίρι της απλότητας ,της ομορφιάς ,της δικής μου Ελλάδας, της δικής μας Ελλάδας που τότε δεν ήξερε απο πεντάστερες , φιρμάτες, αρχοντοχωριάτικες διακοπές.Χαμογελώντας την ξαναβρίσκω...την απλότητα, την πηγαία χαρά, την ομορφιά μιας πατρίδας ευλογημένης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου