ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΛΙΛΗ " ΑΤΙΤΛΟ "

Φωτογραφία - Enzo Sellerio

Είναι μέρες που αφήσαμε πίσω μας
την καλοκαιρινή ραστώνη•
Στεκόμενος στο Νάρθηκα του ναού σου,
το ημίφως των ματιών σου
γεμάτα ζόφο,θλίψη
και τον βραχνά της αγάπης.
Οι αμαρτίες όλες,της μέρας
δικές σου,
της νύχτας,τις κρατώ για μένα.
Μαραίνεται ο καιρός
και ντύνεται βροχή,
να ξεπλυθούν τα όνειρά μας
τα ξεθωριασμένα.
Χαμόγελα αυθαίρετα προσμένω
και λαχταρώ την Άνοιξη
που θα γεννήσει ο χειμώνας.
Ο θίασος θα περιοδεύει πάντα
και θα περνά
κι απ'το δικό μου το χωριό.
Κι όσο μπορώ θα είμαι παρών,
χειροκροτώντας την ματαιοδοξία μου
με αξιοπρέπεια...