ΤΩΝ ΔΕΙΛΙΝΩΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ...
Τα ποιήματα που παρεμβάλλονται είναι επιλογές της Ζωής Δούνα
Τα ποιήματα που παρεμβάλλονται είναι επιλογές της Ζωής Δούνα
 |
Μικρό Καβούρι
"είπαν πως φταιν τα ξημερώματα, που ζηλεύει ο γλάρος το κύμα και κάθε τόσο ραμφίζει τη ράχη του... τον έχω δει... αρχινά μ'ένα θλιμμένο τραγούδι και μιά δειλή βροχή στη ματιά του... μαζύ του και οι νύχτες περπατούν, καθώς στο φτέρωμα του,σαλεύουν δάσα ολόλευκα... κι ανταριάζει... κι όλο φεγγίζει το πέλαγο, λες και γλυκές γοργόνες,που βυζαίνουν τα κύματα, χύνουν το γάλα τους στον αφρό,για να τον θαμπώσουν... να τον ξεγελάσουν... κι έτσι,περνούν οι ώρες,οι μέρες,οι ουρανοί κι εμείς ακόμα χάσκουμε ν'ακούμε παραμύθια, μήπως και κάποτε μεγαλώσουμε και γίνουμε γλάροι ή κύματα και μας βυζαίνουν γοργόνες... το γάλα όμως,σάπισε πιά και τα πελάη,γινήκαν αίματα... οι ουρανοί μας,γινήκαν αλήθειες που τις ποτίζει το αλάτι του ήλιου... ...είπαν πως φταιν τα δειλινά, που λαθέψαμε και γινήκαμε κι εμείς ποιητές..."
Σακελλάρης Καμπούρης
 |
 |
| Μικρό Καβούρι |
 |
| Μικρό Καβούρι |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι. |
 |
| Μικρό Καβούρι |
 |
Μεγάλο Καβούρι.
|
 |
Μεγάλο Καβούρι.
"Μέρες και νύχτες γεννούν αιωνιότητες.
Άγγελοι επί γης μοιράζουν παραδείσια μήλα,
αθάνατο νερό, ψωμί της χαράς.
Θαυμαστή ομόνοια στον ηλίαστρο ουρανό,
διάφανη γαλήνη στους ιριδίζοντες φλοίσβους,
μακρόσυρτη αρμονία στις αγκαλιές των βράχων,
και στο εκστατικό τραγούδι του Ήλιου,
κοσμογονική αύρα στα θροϊσματα των πράσινων φύλλων.
Μια συμπαντική συνωμοσία για τον Έρωτα!
Γιατί ο Έρωτας ξέρει να φτιάχνει τη λέξη "σ' αγαπώ".
Μια συνωμοσία γλυκιά, δροσερή σαν απειρογάλαζη αυγή.
Φωτεινή απόδειξη της ύπαρξης του Θεού μας.
Η μόνη μεγάλη αλήθεια στα μικρά ανοίγματα του χρόνου.
Μια φούγκα πληρότητας, ταύτισης, δημιουργίας, πλησμονής,
στο φως της αγάπης.
Μια συμφωνία κόσμου και ύπαρξης, άργητας και βιάσης.
Σαν όνειρο που ζωντανεύει!
Σαν ευτυχία που έρχεται απρόσμενα!
Σαν ποίημα που δεν θέλω να τελειώσει!"
Χρήστος Υφαντής
|
 |
Άλιμος.
|
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
 |
| Άλιμος. |
"Ἀναζητῶ μίαν ἀκτὴ νὰ μπορέσω νὰ φράξω μὲ δέντρα ἢ καλάμια ἕνα μέρος τοῦ ὁρίζοντα...Τὸ ἐλπίζει ὁ Θεὸς πὼς τουλάχιστο μὲς στοὺς λυγμοὺς τῶν ποιητῶν δὲν θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει ποτὲς ὁ παράδεισος."
Νικηφόρος Βρεττάκος
|
 |
| Βούλα. |
 |
| Βούλα. |
 |
| Βούλα. |
"Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη
σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια."
----------
"Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα κι είναι στη μυρωδιά της μέσα που το ψάρι αστράφτει μάταια μην ψάχνεις Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτηπρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα. Υπερούσιος πας ενώ πάνω από το κεφάλι σουαπλώνεται ο βυθός με τα χρωματιστά του βότσαλα σαν άστρα..."
Οδ.Ελύτης
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Πειραϊκή |
 |
| Μπάτης |
 |
| Μπάτης |
 |
| Μπάτης |
 |
| Πειραιάς |
"Σαρωνικέ μου, πόσα χρόνια σε κοιτώ,
με την ψυχή μου σου μιλάω.
Τα χέρια απλώνω να χαθώ στον ουρανό
κι απ’ την αρμύρα σου μεθάω.
Τις Κυριακές, στις μαγικές σου ακρογιαλιές
τα δειλινά σεργιάνι βγαίνουν τα παιδιά
και τις βραδιές στου φεγγαριού την αγκαλιά
αγάπες καίγονται τυφλά στην αμμουδιά..."
Σώτια Τσώτου
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
Αγιος Κοσμάς - Ελληνικό
 |
| Αυλάκι |
 |
| Αυλάκι |
 |
| Αυλάκι |
 |
| πάρε ένα κοχύλι απ'το Αιγαίο! |
Αντανάκλαση:"Διάφανη η αντηλιά πάνω στο σώμα σου
βουερή αναπνοή μες στη μέση της θάλασσας
τα ναι και τα όχι
η μυστική στιγμή που το φεγγάρι γυμνό
βουτά μες στο κύμα
για να βρει το τετράφυλλο δάκρυ
ο βαθύς στεναγμός τ' ουρανού το ξημέρωμα
εσύ και οι αέναοι χτύποι σου
η φλόγα
η φλόγα που καίει ασίγαστα μακριά στον ορίζοντα
που πλησιάζει
που βρυχάται
που καίει
που ανασκαλεύει πληγές κι αμαρτίες
η σκόνη του χθες κι ο απόηχος του περατάρη ανέμου
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων...
σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται..."
στίχοι Αίολος(Τάκης Τσαντήλας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου