Αλέξανδρος Β. " Άνεμοι άσκοποι "

Σε πόσους άσκοπους ανέμους,
μοίρασα απλόχερα τα χρόνια μου.
Πλανήθηκα σε έρωτες, μόνιμους ή περαστικούς.
Τους ακούς; τώρα απ' το τζάμι μου περνούν,
δυνατά χτυπούν,
σπάζοντας τις μνήμες, σφάζουν τη ψυχή μου.
Τη βλέπεις; σε χίλια κομμάτια.
Άνεμος ο άσκοπος, χάνεται η ζωή μου.
Στη γωνία, ο δήμιος καιροφυλακτεί.
Πες μου αν τον βλέπεις, αν τον ακούς,
χαμογελώντας μας, κοιτάζει.
Μας θέλει γυμνούς, μπροστά του καθώς σερνόμαστε.
Παρακαλάμε για λίγο οίκτο.
Κι αυτός παραπονιέται.
Δε σεβόμαστε το χρόνο του, τον κόπο του.
Μας κάνει νόημα, λίγο πιο μακριά να κοιτάξουμε.
Ωραία αγχόνη μας έχει φτιάξει.

• Προηγούνται οι κυρίες.
  
  
• Προηγούνται οι κύριοι.
  
  

Μετά το τέλος, τι θα μείνει;

θα θυμούνται ότι υπήρξαμε;

κι αν μας ρωτήσουν, τι θα τους πούμε;

άσκοπο τραγούδι, άσκοπος άνεμος, χάνεται η ζωή μας.

Αλέξανδρος Β

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://stixopoiimatakaikeimena.blogspot.gr/