Σχηματίζουν στοργικά τα σκαλοπάτια από ένα πάλλευκο ξωκλήσι
Τα βήματα του αέναου χρόνου σεβάστηκαν την αγνότητα της ιερότητας του
Στέκεται μοναχικό στην άκρη της θάλασσας
βυθίζοντας την αιωνιότητα του βλέμματος του στο γαλήνιο πέλαγος
Γλάροι λευκοί συντροφεύουν τις ημέρες του
Τα μεταξένια χρώματα του δειλινού σβήνουν επάνω στις λευκές γραμμές του
όταν η νύχτα υποβάλλει την παρουσία της και αφήνεται λησμονημένο
στην μοναξιά της απεραντοσύνης
Αφή Ιερών δεήσεων Αρχαγγέλων ανασαίνει το βλέμμα
Οι άκρες των δακτύλων ενώνονται σε ικεσία συγχώρεσης των τριάντα αργυρίων
Άγγιγμα ανεξίτηλων χρωμάτων άφεσης
Ένα μοναχικό κερί φωτίζει την αυστηρότητα των Αγίων Μορφών
Ιερή Δέησης άρσης της ύβρις και της άτης σε ικεσία
σαράντα ημερών στα τοπία της λήθης
Αναζητώ την εντός μου παρουσία σου σε ρέουσες παραστάσεις
ερημωμένης πόλης ονείρων άδολης αγάπης
Μνήμες αιωνιότητας σκαλίζουν διάφανες λέξεις
τίσης και συγχώρεσης
Σφραγιδόλιθος των επτά ουρανών το ουράνιο τόξο αγκαλιάζει τρυφερά
στις γραμμές των οριζόντων
Αισθάνομαι να με τυλίγουν ευωδιαστές πνοές μύρου και Λιβανίου
Ανασαίνω το ηχόχρωμα της φωνής σου να ψιθυρίζει
Αγάπη μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου