ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ "ΕΡΩΤΙΚΟ"

Δεν αναγνωρίζω πια τους θορύβους της νυχτιάς,
με βασανίζει η σκέψη της θάλασσας,
ο τρύγος των κυμάτων, η απειλή των ναυαγίων,
τα χλωμά πρόσωπα των φαντασμάτων
στους ανέμους που ταξίδεψα
αλάργα της χωμάτινης ερημίας..

Θέλω να φύγω,
τι γυρεύω εγώ στην δέσμια στεριά;

Ένα κοχύλι τραγουδά την σκέψη μου,
ψιθυρισμοί και υποσχέσεις,
κακορίζικα μελτέμια και φονιάδες Εσπερινοί...

Τι γυρεύω εγώ στην δέσμια στεριά;
Θέλω να φύγω...

Σας έταξα μετέωρα, σας παραδίδω βράχια
κι έναν έρωτα ανέφελο,
έναν ταξιδευτή μακράν της ποιήσεως...

Δεν αναγνωρίζω πια τους θορύβους,
είμαι ολάκερη ένας θόρυβος,
μια χωμάτινη ερημία με πολλή σιωπή...

Ησύχασε,
στα μαλλιά σου γέρνουν θαύματα,
στα μάτια σου ψυχορραγούν σφυρίγματα
κι εγώ παίζω με την ανάσα σου....

Φημολογείται,
πως εσύ είσαι η θάλασσα κι η ποίηση μαζί...

Μαρίνα Σολδάτου

Η φωτογραφία είναι από https://kuznya-kiev.com/