ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΞΑΝΘΟΥ "ΑΤΙΤΛΟ"

Unidentified statue of a sleeping woman. Photo by John Wadsworth

Κι έρχεται κάποια στιγμή ,που αρχίζεις να μετράς αντίστροφα ..Δέκα ,εννέα , οκτώ ,επτά , έξη πέντε ..Κοιτάς την κλεψύδρα σου και βλέπεις φτάνει στο τέλος ..Κοιτάς γύρω σου φίλους γνωστούς ,και μετράς απουσίες ..Σε τρομάζει να βλέπεις βλέμματα ..Σε τρομάζει να κοιτάς ψυχές ..Σε τρομάζει η ζωή και τα τιποτένια βραβεία της που μηδενίζουν την όποια χαρά σου ..Θέλεις μα βγάλεις φτερά να πετάξεις .Θέλεις να δραπετεύσεις απ το κελί που σε έκλεισαν οι σκέψεις σου ,μα τίποτα δεν σε υπακούει ...Κλείνεσαι και πάλι εκεί ,αναμασώντας σκέψεις ,αθόρυβες λέξεις, στην πιο κραυγαλέα σιωπή της πιο σκληρής γνώσης ..Η ζωή δεν έχει νόημα καταλήγεις ..Οι άνθρωποι είναι φευγάτοι ..Η σκληρότητα γύρω σου σε όλο της το μεγαλείο .Η επιφάνεια το λούστρο γίνεται πίστα για να τρέχουν οι επιθυμίες ..Η αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο .Κι ο φόβος έγινε θηρίο και κυνηγά της ευαισθησίας τα τρομαγμένα βήματα ..Κι όλα γίνονται μετά μια ίσια ολόισια γραμμή ..Ήχος κανένας ..Χρώματα πουθενά ..Κι η καρδιά σιγά σιγά παύει να ακούγεται ..Ο κτύπος της ζωής σ επιθανάτιο ρόγχο ..Σιωπηλά τελειώνουν όλα ..Σε μαύρο φόντο η ζωή γράφει τίτλους τέλους.. Κι η καινούρια αρχή είναι δίπλα μας Κάθεται πίσω μας ,μπροστά μας ..Ακούγεται σαν θρόισμα ανέμου ..Σαν κελάιδισμα πουλιών ..Ήχος από το θόρυβο της νύχτας που ξυπνάει ..Ήχος από ζωή που με ξυπνάει ..Ήχος από δάκρυα που κυλούν ασταμάτητα ζητώντας την ψυχή μου να ξαλαφρώσουν ..Έλα ζωή αγκάλιασε με ..Δείξε μου το μυστικό μεγαλείο σου Χωρίς εικόνες ..Χωρίς λόγια ,χωρίς κραυγές ..Μόνο με ένα αγκάλιασμα ..

.....

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΞΑΝΘΟΥ 

6.17 π.μ 13 7 2019