ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ "Μνήμη ενσαρκωμένη από σάλτα σε γκρεμούς"

Και σήμερα είπα δεν.
Κι ήρθε και με μαστίγωσε
η αυτοειρωνία,
εκείνη η πουτάνα
η αλλοπρόσαλλη μου όψη,
το ατίθασο μου ναι.
Δύο ίσκιοι καταμεσής
του εντός μου,
"να μην και να" ,
δύο θεριά πνιγμένα
στο ναρκισσισμό τους,
το "δέον έπρεπε"
και το "άσπονδο μου θέλω" .
Κι όποτε αθόρυβα
με μαχαιρώνουν
τα φεγγάρια,
αφήνω ελεύθερη την
αειθαλή μου επιθυμία
να τα ελευθερώσω
και ξεδιψάω με τα
επιτρεπόμενα
και με τα
απαγορευμένα μου
χορταίνω,
ανυπότακτο αίμα
όλα τα άβατα.
Και σήμερα είπα δεν.
Μα στα άλικα μου χείλη
μύριζε η βουλιμία
της ανυπακοής,
αυτό το άφθαρτο μου ναι
που έντυσε όλα μου
τα κύματα,
όλα τα μιλημένα ναι μου
που τόλμησαν να ζουν,
μνήμη ενσαρκωμένη
από σάλτα σε γκρεμούς.

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ

 

 

Η φωτογραφία είναι από  Mari Hamamoto Photography