Πίνακας - Angelina Silva
Δεν είναι μόνοι.Βλέπει, μα δεν κοιτά
δυο μάτια εμπρός του,
κάστανα ζεστά
στο πύρωμα του ήλιου.
Χείλη, φιλιά και λόγια
ώριμα τσαμπιά
στο τρύγισμα της σκέψης του.
Μετά, τα χέρια.
Της καρδιάς αρχάγγελοι.
Να δίνουν.
Να βαστούνε.
Να μαλάζουν τρυφερά τη σάρκα.
Τα πόδια μακριά, χυτά.
Του πόθου του άγριο καταφύγιο
Μια γέννας η πρώτη αγκαλιά.
Τέλος.
«Αυτή είναι» σιγανά δηλώνει.
Και τρέμοντας τραβάει ως απάνω το σεντόνι.
4/7/2019
Β.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου