Lena kyropoulos "Έρωτα ΒασιΛιά μου"

Φωτογραφία - Lena kyropoulos

Κάθε φορά που η νύχτα φοράει το χαμόγελό σου, η
αγάπη απαντά στην ηχώ των αστεριών μέσα από τα
βυζαντινά σου μάτια Βασιλική μου αγάπη...Κάθε φορά που
το φεγγάρι ερωτεύεται τον ήχο των χειλιών σου , η ίσαλος
γραμμή γυμνό καράβι που εκτείνεται στον ορίζοντα κι
εγώ κρύβω όλα τα καλοκαίρια που υπάρχουν στο
ηλιοβασίλεμα της ψυχής σου ..στ' αμπάρι των ευχών.
Βασιλικέ μου ουρανέ είναι η 10η Μούσα της κραυγής
που σωπαίνουν τα κύματα σαν χαϊδεύουν τ' όνομά σου
στου ανέμου τα χέρια.

Η 10η Μούσα του παλμού που ακούνε τ' όνειρα
στο ακρογυάλι απέναντί μου.

Διψάω να με κάψεις ωκεανέ του πιο ωραίου εαυτού μου...
κοίμησε τις στάχτες ,τους χειμώνες,τους Κύκλωπες
στο πιο βαθύ φιλί μας και πίσω δε θα δω να σε ψάξω στη
χαραυγή του χρόνου...κι ας βρω τον μπλε λωτό της λήθης
μα όρκο μέσα μου βάζω ιερό σαν αγρίμι που ξεγεννά της
ανάσας του το δέρμα...

Είναι η στιγμή που λευτερώσαμε την πατρίδα μας στην
παλάμη των ματιών, σαν μου άφησες χάδι το πιο τρυφερό
σου όπλο...Την πανοπλία από τα δάκρυα που έσταξαν
βουλοκέρι στη σιωπή σαν βροντοφώναξε η ψυχή μου....
Σε είδα στο πιο αθώο κλάμα Βασιλική μου αγάπη!

Κι ολόκληρος σ' αυτόν τον αθάνατο θάνατο να μπω
αμέτρητες ζωές δε θα μου φτάνουν, κάθε φορά που θα με
τελειώνεις να ξαναρχίΖΩ ν' αγαπώ τα σύννεφα,το χορό
των μουσών...το ταγκό των βλεφάρων μας ,τ' άγγιγμα του
ανέμου σα διαπερνά το ασημί της νύχτας κι η
φεγγαρόπετρα γλυστρά και γίνεται θυμωμένος κρατήρας
πορφύρας μήτρα το αίμα των αετών που ράμφος σπάνε
στο χτύπο της εξιλέωσης; μέχρι ώσπου ,να σπάσει ο πόνος
σε γαλαξιακά πετρώματα και σμίξει κορδέλα κι ατσάλι στο
ίδιο φως...μέχρι ο πόνος να μην πονάει άλλο πια...
Μέχρι ο πόνος να γίνει αγάπη...

Βασιλική μου αγάπη...

Έτσι θέλω να σ' αγαπώ...λεύτερα
για να γελάς από την ψυχή σου

Έρωτα ΒασιΛιά μου

Lena kyropoulos