ΣΟΦΙΑ ΜΠΑΞΕΒΑΝΙΔΟΥ - ΑΤΙΤΛΟ

Κάποια μέρα θα ξυπνήσεις κι όσα ήξερες θα 'χουν χαθεί.
Κι ο σύντροφος θα γίνει εχθρός
κι οι φίλοι ξένοι
και το σπίτι σπιρτόκουτο
και το παιδί σε μια βαθιά χαράδρα κυκλωμένη απ' τους δικούς σου δαίμονες
κι η αγάπη λοβοτομημένο όνειρο κλειδωμένο στη σκονισμένη σοφίτα...

Φυσάει απόψε...σφυρίζει ο αέρας ανάμεσα απ' τις γκρίζες πυλωτές...

Το ξυπνητήρι! Αυτό το καταραμένο ξυπνητήρι!
Δεν ξυπνάει αισθήσεις ούτε καν συνειδήσεις .
Μόνο το καθήκον.
Γρήγορα! Ετοιμάσου!
Μέικ-απ για τα σημάδια,
κονσίλερ για τις τύψεις,
ρουζ για τη χλωμάδα,
μάσκαρα να φωτίσει το θολωμένο βλέμμα, να καλύψει τον πόνο της ίριδας
και τέλος κραγιόν - οπωσδήποτε κραγιόν για έξτρα αυτοπεποίθηση.

Έτοιμη! Εισπνοή βαθιά και...

Αυλαία!