ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ "Μία Ψυχή"

Έζησα
κι' ήμουν
δυνατός
και πέθανα
γενναίος,
τώρα
θα γίνω
Άνθρωπος
κι' ας είμαι
ο τελευταίος...

Μία Ψυχή
την είχα
και την φόρεσα
στα καλοκαίρια μου,
μα τα φεγγάρια
Αυγούστου
πεθαμένοι
ήρωες
που πάλεψαν
στη ματωμένη
ελπίδα,
πρίν ξεβραστούν
στ' αμμούδι
της καρδιάς
και στους Αιώνες
γίνουν λέξεις
που φορούν
ορίζοντες
και τα φτερά
θεριεύουν...

Κι' όμως...

Κυριολεκτώ μες το απέραντο,
να θάψω λέξεις σε Ουρανό
που θα τις κλάψει ο Αετός μου...

Ποιητικώς ανθίσταμαι
μελιτοφόρο άρμα,
να ξεγυμνώνω την ζωή
με της Ψυχής το κάρμα...

Άγγελος Δημητρόπουλος
14/07/2016