ΠΟΔΑΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ " Το παρελθόν "

Κάποτε

Κάποτε σε κάποια γειτονιά ακούστηκε ένα σ'αγαπώ
από δύο καρδιές 

Κάποτε σε κάποιο χαμόσπιτο σ'εκείνη την γειτονιά
γεννήθηκε μια αγάπη
και σμίξανε δυο κορμιά

Κάποτε σε κάποιο διαλυμένο κρεβάτι σ'εκείνο το χαμόσπιτο
μέσα στην ανέχεια γεννήθηκε μια ζωή
Η ζωή μου

Κάποτε σε κάποια αγκαλιά 
που την έλεγαν μητέρα
είπα για πρώτη φορά την λέξη μάνα

Κάποτε σε κάποια ρημαγμένη βρύση 
που όλο έσταζε στην μικρή αυλή μας
δρόσιζα τα μάγουλά μου παίζοντας

Κάποτε σε κάποια σκαλάκια 
κατεβαίνοντας στο μεγαλοπρεπή υπόγειο μας
κάθε βράδυ μου έλεγε παραμύθια η καλή μου μητέρα 

Κάποτε σε κάποια σάπια 
σκοροφαγωμένα πατώματα
μάζευα τα πόδια μου για να μην κρυώνουν
πηγαίνοντας για ύπνο

Κάποτε σε κάποια άχρωμα νυχτέρια μου
περίμενα να ακούσω την φάκα να κλείνει
για να μείνω μόνος 
και να μπορέσω να ονειρευτώ κλαίγοντας

Κάποτε σε κάποια ακτίνα του ήλιου που έβρισκε
το χαμηλό παράθυρό μου 
και τολμούσε να μπει μέσα
άνοιγα την αγκαλιά μου στην ζωή

Κάποτε σε κάποια χωμάτινη γειτονιά
μέσα την θλίψη μου 
πρώτο κοίταξα τα άστρα γράφοντας γι'αυτά

Όλος μου ο κόσμος τότε ένα παράθυρο

Κάποτε σε κάποιες όμορφες στιγμές τις ζωής μου 
έζησα αυτά που φοβόμουν
Και τώρα τα αναπολώ με νοσταλγία

Κάποτε σ'αυτήν την γειτονιά ερωτεύτηκα
και τα σ'αγαπώ μου άλλαξαν νόημα 

Κάποτε σε κάποια τέτοια γειτονιά είπα ένα σ'αγαπώ 
και από τότε δεν σταμάτησα να το λέω

Κάποτε μεγάλωσα στο σώμα χωρίς να το θέλω.

Όλος μου ο κόσμος τώρα εσύ

22/08/2016  - Σπύρος Ποδαράς