ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΚΗ ΨΥΧΟΓΥΙΟΥ " Ταγκό αποχαιρετισμού "

Ανασαιμιά αγάπης που χάνεται,
δακρόφυτα, βαστάζοι στο όνειρο
ουτοπίας εξώφυλλο,
πως λυγίζεις φωνή;
Μικρή κουκίδα στο άπειρο μοιάζεις,
μ’ ένα φως που χλομιάζει τον ίσκιο μου
που φυτεύει εφιάλτες στ’ απόδειπνα
ξενυχτώντας φεγγάρια τις Κυριακές.
Ένα ξέφωτο στ’ απόσκιο καραδοκεί.
Για την αγάπη νοιάζεται που δείχνει να σβήνει,
για ένα φιλί, που μεσόστρατα φυλλορροεί.
Σαν τι να κάνει το κοντόκανο χέρι,
σαν τι η ομιλούσα σιωπή;
Σε ποίησης δρόμο οι ελπίδες μου όλες,
στου οίστρου την οδό απαγκιάζουν.
Στη διασταύρωση, ένα ταγκό αποχαιρετισμού
τον έρωτα ορμήνευε.
Στην έλλειψή του,
γράφει στίχους η πεθυμιά.

29/8/2016