Μη φυλάς τα γκρεμισμένα παράθυρα
Αιχμηρά γυαλιά οι στιγμές
Ματώνουν το βλέμμα
Γδέρνουν τον νου
Μη φυλάς τα γκρεμισμένα ανθρωπάκια
Κομμάτια ψυχές με αγκάθια
Φωνές στριγκιές μαχαίρια
Χείλη κόκκινα δηλητήριο
Να φυλάς τη ζωή
κατάσαρκα στο φως
Αιχμηρά γυαλιά οι στιγμές
Ματώνουν το βλέμμα
Γδέρνουν τον νου
Μη φυλάς τα γκρεμισμένα ανθρωπάκια
Κομμάτια ψυχές με αγκάθια
Φωνές στριγκιές μαχαίρια
Χείλη κόκκινα δηλητήριο
Να φυλάς τη ζωή
κατάσαρκα στο φως
Δεν είναι αρκετό
Δεν μου φτάνει
το φως που αφήνει
μία τρύπα κλειδιού
Αναζητώ ουρανούς
με άστρα αυτόφωτα
λάμψεις καθαρές
φωλιές βουνίσιες
Γεννημένη σε αγέρωχους ορίζοντες
Δεν μου φτάνει
το φως που αφήνει
μία τρύπα κλειδιού
Αναζητώ ουρανούς
με άστρα αυτόφωτα
λάμψεις καθαρές
φωλιές βουνίσιες
Γεννημένη σε αγέρωχους ορίζοντες
Μαρία Γκούμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου