Στα σπιθοβόλα οράματα,
εκεί στου νου το γεφύρωμα,
γεννήθηκα.
Μες την πορφύρα
και τ' ουρανού το ύψωμα,
μεγάλωσα.
Εγώ, ο ύστατος σπασμός του κόσμου,
αιχμάλωτος στην ύπαρξη
πώς να λυτρωθώ
απ' της σοφίας το ανέγνωρο;
Ω! γνώση! Ελευθερώσου!
Λύσε τα γόρδια δεσμά σου
και θάλασσα του λογισμού μου γίνε!
Να ταξιδεύω στα πυρωμένα σου νερά!
Τζούλια Πουλημενάκου
Από την ποιητική συλλογή "Απρόσμενη ΄Ανοιξη"
Κεφάλαιο ΙΙ "Απρίλης" (σελ.51)
Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση
Αθήνα 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου