ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Μάνα μόνο σε σένα στρέφομαι. "

'

Οταν όλα λυγίζουν
στα αδιέξοδα,
μέσα μου πηγάζουν
ολόφωτα όνειρα
που μόνο η σκέψη σου
κοιμίζει την θέληση
κρατά το κλειδί
στη φωτισμένη ζωή
της ύπαρξής μου
μόνο μια φλόγα
οραματίζομαι
της αγάπης σου
που λαβωμένη
περιφέρεται
στα βαθύσκιωτα,
κάτω από τον ίσκιο σου
προσεύχομαι
σ΄αυτά που με τρομάζουν
όταν ο ήλιος καίει τα σπαρτά
σ΄αυτή την ανισότητα
με σπασμένους ήχους
χωρίς όραμα και φως
εγώ φωλιάζω
στις σκιές των παρακλήσεων
στο νυσταλέο χρόνο
χάνομαι στα θολά
φεγγάρια του
όπου από τα μάτια του
κυλούν ρυάκια,
ποιος είδε τον παράδεισο
και λάθεψε τον δρόμο του,
πάντα η δική σου ανάσα
θα ζεσταίνει τις νύχτες μου
εδώ που όλα έχουν βαλτώσει.