ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ " Όχι πια "αποπομπές....."

πηγή φωτογραφίας

Δεν ξέρω πώς έγινε,

πάντως ηταν πηγαίο.
Γλυκοφυσούσε το χάδι του
σιρόκος σύμμαχος
και χρυσαφένια η αγάπη,
πήρε να με αφανίσει.
Μεστά σ αγαπούσα...
Με μια ώριμη λαχταρα
μετωπική,
κατά μέτωπο σου ριχνα
σαγήνη και λίγωμα
θεμιτές και αθέμιτες
ζαλισμένες βολές
ενός παντοδύναμου έρωτα.
Τι κι αν απροκάλυπτα
εκείνος με χλεύαζε,
με προκαλούσε
σε παιριπαιχτικές εισβολές,
εγώ παραδόθηκα
δοθηκα
έστρωσα τις περγαμηνές του
στα σπλάχνα μου
για να ονειρευτεί η ψυχή.
Στα έγκατα μου σε φύλαξα,
έρωτα σαν την ομίχλη,
κι ύστερα ό,τι με πόνεσε
όλοι οι απο πέτρα λυγμοί μου
γίνηκαν άνθη
και οσμές
στης ζωής τις επάλξεις,
τι κι αν σπάραξα,
επιτέλους λιμάνια,
όχι πια άλλες αποπομπές..........................

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ