Homo Universalis: ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ - ΑΤΤΙΚΟ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ , Β΄ ΜΕΡΟΣ

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ - ΑΤΤΙΚΟ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ , Β΄ ΜΕΡΟΣ - ΖΩΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ

Λιοντάρι της Αγκόλας.(Panthera leo bleyenberghi)

Πρόκειται για αυτοχρηματοδοτούμενο δημιούργημα που εκτείνεται σε μια συνολική έκταση 200 στρεμμάτων,φιλοξενώντας περισσότερα από 2.000 ζώα,από 350 διαφορετικά είδη.

Η λειτουργία του ξεκίνησε το Μάιο του 2000,αρχικά ως Ορνιθολογικό Πάρκο με την τρίτη μεγαλύτερη συλλογή πουλιών στο κόσμο (1.100 πουλιά από 300 διαφορετικά είδη),ζώα της φάρμας για τους μικρότερους επισκέπτες και 3 πολύ εντυπωσιακά μεγάλα κλουβιά – μικρογραφίες των 3 ηπείρων - στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν και να θαυμάσουν την αντίστοιχη ορνιθολογική πανίδα και χλωρίδα.

Από τον Απρίλιο του 2001 όταν στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο προστέθηκε ‹‹Ο Κόσμος των Ερπετών›› ξεκίνησαν οι συνεχείς επεκτάσεις και προσθήκες που περιλάμβαναν το έκθεμα ‹‹Ελληνική Πανίδα››,με ζώα που συναντάμε σπάνια στην Ελλάδα (καλοκαίρι 2002), την ‹‹Αφρικανική Σαβάνα›› με ζώα από την Αφρικανική Ήπειρο (Φεβρουάριος 2003), το τμήμα με τις μαϊμούδες και τους πίθηκους (Ιούνιος 2003), την ολοκλήρωση του τμήματος των αιλουροειδών και την επέκταση της Αφρικάνικής Σαβάνας (Δεκέμβριος 2004), το «Δάσος των Μαϊμούδων»,όπου οι επισκέπτες μπορούν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τις μαϊμούδες (αρχές 2005), τη «γη των Τσίτα»,όπου φιλοξενούνται 4 Τσίτα σε ένα μεγάλο χώρο τον οποίο οι επισκέπτες μπορούν να διασχίσουν μέσα από ειδικό διάδρομο,το τμήμα με τους χιμπατζήδες και τους γίββωνες (Μάρτιος 2008) και τέλος την «Περιοχή της ερήμου» όπου φιλοξενούνται ζώα όπως καμήλες, γάιδαροι Σομαλίας κλπ.(Απρίλιος 2008).Τον Μάιο του 2010 στο Πάρκο έκαναν την εμφάνιση τους οι λευκοί ρινόκεροι και το Μάιο τα δελφίνια.

Στα μελλοντικά σχέδια,περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση των εγκαταστάσεων με τη «Δεινοσαυρόπολις» - ένα Μουσείο Εξέλιξης με έμφαση στην εποχή των Δεινοσαύρων καθώς και την «Ωκεανόπολις»,ένα Πρότυπο Ενυδρείο...

Info:atticapark com.

Λιοντάρι της Αγκόλας.(Panthera leo bleyenberghi)

Προέλευση:Νότιο Ζαΐρ,Ζάμπια και Αγκόλα.

Τα λιοντάρια κυνηγούν σε ομάδες κυρίως τη νύχτα και την περισσότερη δουλειά την κάνουν τα θηλυκά.Σκοτώνουν κατά προτίμηση μεγάλα θηλαστικά,όπως ζέβρες,ιμπάλα, βουβάλια και καμηλοπαρδάλεις αλλά και στρουθοκαμήλους και μωρά ιπποπόταμων και ελεφάντων.Επιλέγουν μεγάλα θηράματα για να εξασφαλίζουν επάρκεια τροφής για όλη την ομάδα,όταν όμως υπάρχει έλλειψη θηραμάτων καταφεύγουν σε φίδια,τρωκτικά, σκίουρους,ακρίδες,τερμίτες και παλιά κουφάρια.

Τα λιοντάρια ζουν σε πεδινά βοσκοτόπια και στη σαβάνα και ποτέ σε δασικές εκτάσεις.Ζουν σε ομάδες μέχρι και 30 ζώων με μόνο 2 ή 3 αρσενικά.Παρότι ζουν στο έδαφος,είναι πολύ καλοί αναρριχητές. Ο βρυχηθμός του λιονταριού μπορεί να ακουστεί σε απόσταση έως και 5χλμ και χρησιμοποιείται για την οριοθέτηση της περιοχής. Κοιμούνται τουλάχιστον 20 ώρες την ημέρα.Τα αρσενικά ζυγίζουν έως και 225 κιλά και τα θηλυκά φτάνουν τα 190 κιλά.

Το θηλυκό γεννά κάθε δύο χρόνια 2 έως 4 μικρά. Ζουν έως 12 χρόνια στη φύση και έως 25 σε ζωολογικά πάρκα.Όλα τα είδη των Αφρικανικών λιονταριών είναι χαρακτηρισμένα ως ευάλωτα εξαιτίας της θανάτωσης τους για την προστασία των ζώων παραγωγής, καθώς και της μείωσης του βιότοπού τους και του αριθμού των θηραμάτων τους.

Ο συνολικός πληθυσμός των λιονταριών στην Αφρική σήμερα, εκτιμάται σε όχι περισσότερο από 30.000 και μειώνεται συνεχώς.

Λιοντάρι της Αγκόλας.(Panthera leo bleyenberghi)

Τζάγκουαρ.(Panthera onca)

Προέλευση:Kεντρική και Νότια Αμερική από το Μεξικό έως την Βόρεια Αργεντινή.Σκοτώνει τα θηράματά του με ένα δάγκωμα στο κεφάλι,και όχι στο λαρύγγι ή στο σβέρκο όπως τα άλλα αιλουροειδή.

Το συναντάμε σε ποικίλα περιβάλλοντα,αλλά προτιμά τις βαλτώδεις περιοχές και τα τροπικά δάση κοντά σε ποτάμια ή λίμνες.Γεννάει μέχρι 4 μικρά τα οποία μένουν με την μητέρα τους για 2 χρόνια.H μελανιστική μορφή (μαύρος πάνθηρας)είναι κοινή.

Σχεδόν απειλούμενο,ο πληθυσμός του έχει μειωθεί παντού εκτός από τα τροπικά δάση του Αμαζονίου.

Τζάγκουαρ.(Panthera onca)

Άγριο γαϊδούρι της Σομαλίας.(Equus asinus somalicus)

Προέλευση:Έρημοι και άγονες περιοχές της Σομαλίας, της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας.Το είδος θεωρείται πρόγονος του κατοικίδιου γαϊδουριού.Ζουν σε βραχώδεις ερήμους,όπου η θερμοκρασία του εδάφους μερικές φορές ξεπερνά τους 50°C.Τα θηλυκά γεννάνε ένα μικρό κάθε 2η χρονιά,μετά από κύηση περίπου 320 ημερών.Το δυνατό πεπτικό τους σύστημα,τα βοηθάει να παίρνουν επαρκή υγρασία από τις τροφές και έτσι μπορούν να επιβιώσουν χωρίς νερό για αρκετό καιρό.

Το είδος είναι υπό εξαφάνιση,με πληθυσμό κάτω από 500 άτομα στη φύση.Στην Σομαλία και την Αιθιοπία, εξακολουθούν να το κυνηγούν για το κρέας του και για χρήση στην παραδοσιακή ιατρική.

Άγριο γαϊδούρι της Σομαλίας.(Equus asinus somalicus)

Σέτλαντ Πόνυ.(Equus caballus caballus shetland)

Προέλευση:Νησιά Σέτλαντ (Βόρεια της Σκωτίας).

Αναλογικά με το μέγεθός του, αποτελεί το πιο δυνατό είδος αλόγου. Λόγω του χαμηλού του ύψους,στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε στα ορυχεία κάρβουνου της Αγγλίας.Πλέον το συναντάμε σε όλο τον κόσμο κυρίως ως κατοικίδιο.Koινό.

Σέτλαντ Πόνυ.(Equus caballus caballus shetland)

Βους ο ταύρος-Οικόσιτη αγελάδα.

Δεν είναι γνωστό πότε εξημερώθηκε το ζώο και έγινε κατοικίδιο.Η αρχική του πατρίδα θεωρείται η Ασία.Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και προσαρμόστηκε ανάλογα με τους φυσικούς παράγοντες κάθε τόπου.Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν ποικίλες φυλές.Η σημερινή μορφή της «βελτιωμένης» αγελάδας διαμορφώθηκε με ανθρώπινη παρέμβαση και συγκεκριμένα με τη χρήση ζωοτεχνικών μεθόδων, όπως επιλογή, αιμομιξία, πλούσια διατροφή και διασταύρωση.Η «βελτίωση» αυτή προχώρησε πιο πολύ στα δυτικά, εξαιτίας του εύκρατου κλίματος και της υγρασίας στις παράκτιες περιοχές και στα νησιά της Μάγχης, όπως επίσης στην Αγγλία και στη Βόρεια Θάλασσα. Οι βελτιωμένες φυλές μεταφέρθηκαν και κατέκτησαν την Αμερική και άρχισαν να επεκτείνονται σε όλο τον κόσμο.

Σκυλί των λειμώνων.(Cynomys ludovicianus)

Νοτιοκεντρικός Καναδάς, ΗΠΑ, Βορειοανατολικό Μεξικό.

Τα σκυλιά των λειμώνων ζουν σε ομάδες που αποτελούνται από ένα αρσενικό και πολλά θηλυκά με τα μωρά τους. Οι διάφορες ομάδες ζουν κοντά, αλλά υπερασπίζονται σθεναρά την επικράτειά τους.

Τα θηλυκά γεννούν μέχρι 8 μικρά μετά από 35 ημέρες κύηση.

Ευρέως διαδεδομένο, αλλά ο πληθυσμός τους μειώνεται εξαιτίας της μείωσης του βιότοπού τους (γεωργία και αστικοποίηση), εξωτικών ασθενειών και δραστηριοτήτων ελέγχου του πληθυσμού τους με δηλητηριασμούς και πυροβολισμούς.

Πράσινο ιγκουάνα.(Iguana iguana)

Κεντρική και Νότια Αμερική.

Παμφάγο.Φτάνει τα 2μ σε μήκος.Στην Λατινική Αμερική το κρέας του θεωρείται μεγάλη λιχουδιά και πλέον εκτρέφεται σε φάρμες για το κρέας του αλλά και για την προώθησή του στο εμπόριο κατοικίδιων ζώων.

Κοινό.

Σαμιαμίδι.(Eublepharis macularius)

ΝΔ Ασία έως ΒΔ Ινδία.

Ζει σε περιοχές με ελάχιστη βλάστηση. Φτάνει τα 24cm μήκος

Κίτρινο ανακόντα.(Eunectes notaeus)

Νότια Αμερική,κυρίως στην ευρύτερη περιοχή του Αμαζονίου.

Ζει συνήθως σε βαλτώδεις περιοχές, όπου περνά αρκετό χρόνο μέσα στο νερό. Φτάνει μέχρι τα 4μ σε μήκος. Είναι μη δηλητηριώδες αλλά πολύ επιθετικό φίδι και το δάγκωμά του μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

Το είδος είναι κοινό.

Οι κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι το κυνήγι για το δέρμα του και η καταστροφή του φυσικού του περιβάλλοντος.

Αλιγάτορας.(Alligator mississippiensis)

N.A. ΗΠΑ (Λουϊζιάνα, Φλόριντα).

Οι αλιγάτορες ζουν σε δασώδεις περιοχές κοντά σε λίμνες, βάλτους και έλη. Φτάνουν έως 5μ σε μήκος και πάνω από 600 κιλά σε βάρος.Το θηλυκό εναποθέτει έως 60 αυγά.Τα μωρά επικοινωνούν μεταξύ τους με ήχους όταν βρίσκονται ακόμα στο αυγό, πιθανόν για να συγχρονίζουν την στιγμή της εκκόλαψης και να προσελκύσουν τη μητέρα στη φωλιά.

Κατά τη δεκαετία του ’50 το είδος κινδύνεψε πολύ σοβαρά εξαιτίας του εκτεταμένου κυνηγιού για το δέρμα του. Σήμερα προστατεύεται νομικά και είναι πλέον κοινό στις περισσότερες περιοχές προέλευσής του.

Λεμούριος κάττα.(Lemur catta)

Νότια και Νοτιοδυτική Μαδαγασκάρη.

.Ζουν σε τροπικά δάση και τροπικές θαμνώδεις περιοχές.Περνάνε αρκετό από το χρόνο τους στο έδαφος ψάχνοντας για τροφή.Είναι κοινωνικά ζώα και ζουν σε ομάδες 3 ως 25 ατόμων.

Τα θηλυκά είναι 100% κυρίαρχα πάνω στα αρσενικά, αλλά και τα αρσενικά είναι κοινωνικά ενεργά. Την εποχή που γεννάνε τα θηλυκά, τα αρσενικά παρουσιάζουν επιθετική συμπεριφορά απέναντι στα νεογέννητα και επιδίδονται σε βρεφοκτονίες. Αντίθετα τα θηλυκά είναι συνήθως φιλικά απέναντι στα άλλα μικρά. Ομάδες θηλυκών ανταλλάσσουν τα μικρά τους, σχηματίζουν ομάδες παιχνιδιού και φροντίζουν ακόμα και ξένα μικρά.Τα θηλυκά γεννάνε μια φορά το χρόνο 1-2 μικρά.

Το είδος είναι σχεδόν απειλούμενο εξαιτίας της καταστροφής του φυσικού του περιβάλλοντος από τις φωτιές και την υλοτομία για την παραγωγή κάρβουνου και εξαιτίας της εκτεταμένης βοσκής που προκαλεί έλλειψη τροφής.Μεγάλη προτεραιότητα έχει δοθεί για την διατήρηση του είδους.

Λεμούριος κάττα.(Lemur catta)

Καφέ αρκούδα.(Ursus arctos arctos)

Ευρώπη, Κ. Ασία και Β. Αμερική.

Παμφάγο. Το 85% της διατροφής της συμπεριλαμβάνει μούρα, βολβούς, μανιτάρια, ρίζες.Το 15% αποτελείται από έντομα, βατράχια, ψάρια, σαλιγκάρια, πουλιά και τα αυγά τους, κ.α.Της αρέσει πολύ το μέλι και τα κεράσια.

Ζούνε συνήθως σε βουνά και δάση.Τον χειμώνα πέφτουν σε λήθαργο από 2 έως 4 μήνες. Τα θηλυκά γεννάνε κάθε 2η χρονιά ένα ή δύο αρκουδάκια που ζυγίζουν 200 έως 300 γραμμάρια. Τα αρκουδάκια γεννιούνται τον Ιανουάριο ενώ η μητέρα τους βρίσκεται σε κατάσταση χειμέριου λήθαργου. Χωρίς την βοήθεια της μητέρας τους λοιπόν, βρίσκουν τις θηλές όπου θα θηλάσουν ασταμάτητα για έναν μήνα περίπου.

Οι αρκούδες ζυγίζουν από 80 έως και 300 κιλά. Είναι εξαιρετικά έξυπνα ζώα, πολύ δυνατά, διαθέτουν οξεία ακοή και όσφρηση, αλλά φτωχή όραση καθώς δεν βλέπουν παραπέρα από τα 80μ.

Στην Ελλάδα:Έως τον 17ο αιώνα όπου ο πληθυσμός της άρχισε να μειώνεται, η αρκούδα υπήρχε σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα ο συνολικός αριθμός τους υπολογίζεται στα 120 με 160 άτομα και είναι διασκορπισμένες στα όρη της Πίνδου και της Ροδόπης. Είναι ο μεγαλύτερος πληθυσμός αρκούδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς όμως απειλείται σοβαρά και ο αριθμός τους μειώνεται εξαιτίας της καταστροφής του φυσικού τους περιβάλλοντος και του παράνομου κυνηγιού και θανάτωσής τους από τους παραγωγούς των οποίων καταστρέφουν τις καλλιέργειες (φρούτα, κυψέλες).

Η κατάστασή του στη φύση θεωρείται ελάχιστης ανησυχίας.

Καφέ αρκούδα.(Ursus arctos arctos)

Ζέβρα του Γκράντ.(Equus burchellii bοehmi)

Nότιο Σουδάν έως Τανζανία.

Το συγκεκριμένο είδος είναι ένα από τα 4 είδη που υπάρχουν στην Αφρική. Οι ζέβρες είναι εξαιρετικά κοινωνικές και ζούν σε ομάδες των 5 ως 20 ατόμων. Την περίοδο των βροχών, ενώνονται με κοπάδια γκνου, βουβαλιών και μερικές φορές καμηλοπαρδάλεων. Βρίσκονται πάντα κοντά σε λίμνες και ποτάμια καθώς χρειάζονται νερό κάθε μέρα. Ο κύριος εχθρός τους είναι το λιοντάρι.

Ο πληθυσμός τους είναι σταθερός και δεν απειλείται. Η κατάστασή του στη φύση θεωρείται ελάχιστης ανησυχίας.

Βακτηριανή καμήλα.(Camelus bactrianus)

Κρύες έρημοι και οάσεις της Ανατολικής Ασίας.

Φυτοφάγες.Τρώνε χόρτα, φύλλα και σπόρους και μπορούν να πιουν έως και 135 λίτρα νερό σε 13 λεπτά.

Είναι προσαρμοσμένες να επιβιώνουν σε ακραίες συνθήκες.Τα ρουθούνια τους κλείνουν για να κρατήσουν μακριά την άμμο που σηκώνει ο αέρας. Οι καμπούρες τους χρησιμεύουν ως αποθήκη λίπους, πλούσιο σε ενέργεια, δίνοντας τους την δυνατότητα να επιβιώνουν για μεγάλες περιόδους χωρίς φαγητό. Η πυκνή τους γούνα τους προσφέρει ζέστη στις κρύες νύχτες της ερήμου και μόνωση από την ζέστη κατά την διάρκεια της ημέρας.

Γεννάνε ένα μικρό μετά από κύηση περίπου 400 ημερών.

Κρισίμως κινδυνεύουν, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού τους για τροφή ή για σπορ, με πληθυσμό λιγότερο των 1.000 ατόμων στη βορειοδυτική Κίνα και στη Μογγολία.Το οικόσιτο υποείδος που φιλοξενείται στο πάρκο δεν απειλείται.

Βακτηριανή καμήλα.(Camelus bactrianus)

Όρυξ ντάμμα.(Oryx dammah)

Β. Αφρική, Ν. Σαχάρα από τη Μαυριτανία ως το Νότιο Σουδάν απ' όπου εξαφανίστηκε στα τέλη του 1980. Σήμερα υπάρχει μόνο σε προστατευμένες περιοχές στην Τυνησία, την Σενεγάλη και το Μαρόκο.

Είναι προσαρμοσμένος στην έρημο, σε πεδιάδες και σε βραχώδεις λόφους χάρη στην ικανότητά του να διατηρεί το νερό στο σώμα του. Τα νεφρά του λειτουργούν πολύ αποτελεσματικά και ιδρώνει μόνο όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπερνά τους 46oC.

Ζει σε κοπάδια 20 ως 40 ατόμων.

Σώζοντας τον Όρυξ Ντάμμα από εξαφάνιση: μια επιτυχία για τα ζωολογικά πάρκα

Εξαφανισμένο στη Φύση!

Κάποτε ο Όρυξ Ντάμμα ήταν ένα από τα πιο κοινά μεγάλα θηλαστικά της Σαχάρας, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του '80 - αρχές της δεκαετίας του '90 το είδος εξαφανίστηκε από τη φύση. Το εκτεταμένο κυνήγι, η καταστροφή του φυσικού τους περιβάλλοντος και ο συναγωνισμός με τα ζώα εκτροφής για τη λιγοστή βλάστηση, οδήγησαν στην εξαφάνιση αυτού του μεγαλόπρεπου ζώου, το οποίο είναι προσαρμοσμένο να ζει σε άνυδρο βιότοπο και μπορεί να επιβιώσει χωρίς νερό για περίπου 10 μήνες!

Ευτυχώς, ο Όρυξ Ντάμμα αναπαράγεται εδώ και δεκαετίες με επιτυχία στα ζωολογικά πάρκα (στο Διεθνές Βιβλίο Γενεαλογίας είναι καταγεγραμμένα >1.700 ζώα, σε περισσότερα από 200 πάρκα). Ο ρόλος των ζωολογικών πάρκων είναι πολύ σημαντικός για την προστασία και επιβίωση απειλούμενων ειδών, καθώς μέσω ενός συστήματος ανταλλαγών (EEP, ESB προγράμματα αναπαραγωγής), παρέχουν τις κατάλληλες συνθήκες για αναπαραγωγή και διασφαλίζουν την γενετική ποικιλία. Μέσω του προγράμματος αναπαραγωγής (ΕΕP) του είδους έγινε δυνατή η επανένταξη του λευκού όρυξ στη φύση_Το 1985, μετά από πρωτοβουλία δημόσιων και ιδιωτικών ζωολογικών πάρκων, 5 ζευγάρια λευκών όρυξ γεννημένα σε ζωολογικά πάρκα επανενταχθήκαν στo Εθνικό Πάρκο Bou Hedma στην Τυνησία. Άλλες δύο επανεντάξεις ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια και μετά από επιτυχημένη αναπαραγωγή, ο σημερινός συνολικός πληθυσμός τους στην Τυνησία, τη Σενεγάλη και το Μαρόκο ξεπερνά τα 500 άτομα και αυξάνεται συνεχώς. Με την επανένταξη του Όρυξ Ντάμμα και την απομάκρυνση των οικόσιτων ζώων παραγωγής από τα εθνικά πάρκα η τοπική χλωρίδα "επέστρεψε" και μαζί της έντομα, πουλιά και μικρά θηλαστικά επανεμπλούτισαν την τοπική πανίδα. Χάρη στη συνεργασία ανάμεσα σε κυβερνήσεις, ζωολογικά πάρκα και μη κυβερνητικές οργανώσεις, ο Όρυξ Ντάμμα έχει σωθεί από εξαφάνιση. Απόδειξη του σημαντικού ρόλου των ζωολογικών πάρκων στην προστασία και διάσωση απειλούμενων ειδών.

Όρυξ ντάμμα.(Oryx dammah)

Καμηλοπάρδαλη μπάρινγκο.(Giraffa camelopardalis rothschildi)

Κένυα και Ουγκάντα, κυρίως κοντά στη Λίμνη Μπάρινγκο.

Ζει στη σαβάνα. Φτάνει τα 5,5 μέτρα σε ύψος και τα 1.800 κιλά σε βάρος. Μετά από 14 μήνες κύηση, η καμηλοπάρδαλη γεννά σε όρθια στάση ένα μικρό, το οποίο ζυγίζει 50 έως 75 κιλά. Η διάρκεια της ζωής της στα ζωολογικά πάρκα φτάνει τα 25.

Είναι απειλούμενο: o πληθυσμός τους εκτιμάται σε περίπου 2.500 ενήλικα ζώα στη φύση και περισσότερα από 450 σε ζωολογικά πάρκα, όπου προστατεύονται από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Αναπαραγωγής τους είδους.

Ασιατικός ελέφαντας.(Elephas maximus)

Οι ελέφαντες είναι διάσπαρτοι σε όλη την υποσαχάρια Αφρική, την νότια Ασία και την νοτιοανατολική Ασία. Οι Ελεφαντίδες είναι η μόνη επιζώσα οικογένεια της τάξεως των Προβοσκιδοειδών· άλλες, τώρα εξαφανισμένες, οικογένειες της τάξεως περιλαμβάνουν τα μαμούθ και τους μαστόδοντες. Οι αρσενικοί αφρικανικοί ελέφαντες είναι τα μεγαλύτερα επιζώντα χερσαία ζώα και μπορούν να φτάσουν σε ύψος τα 4 μέτρα και σε βάρος τα 7000 χιλιόγραμμα. Όλοι οι ελέφαντες έχουν πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εκ των οποίων το πλέον αξιοσημείωτο είναι μία μεγάλη προβοσκίδα, χρησιμοποιούμενη για πολλούς σκοπούς, ιδιαίτερα στην αναπνοή, στην ανύψωση του νερού και στην σύλληψη αντικειμένων. Οι κοπτήρες τους αναπτύσσονται σε χαυλιόδοντες, οι οποίοι εξυπηρετούν ως όπλα και ως εργαλεία για τη μετακίνηση αντικειμένων και το σκάψιμο. Τα μεγάλα πτερύγια των αυτιών των ελεφάντων βοηθούν στον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματός τους. Τα πόδια τους, που μοιάζουν με κίονες, μπορούν να φέρουν το μεγάλο τους βάρος.Οι αφρικανικοί ελέφαντες έχουν μεγαλύτερα αυτιά και κοίλη ράχη ενώ οι ασιατικοί ελέφαντες έχουν μικρότερα αυτιά και κυρτή ή επίπεδη ράχη.Οι ελέφαντες είναι χορτοφάγοι και μπορούν να βρεθούν σε διάφορα ενδιαιτήματα όπως οι σαβάνες, τα δάση, οι έρημοι και τα τενάγη. Προτιμούν να μένουν κοντά σε νερό. Θεωρούνται ότι είναι βασικά είδη λόγω της επιδράσεώς τους στα περιβάλλοντά τους. Τα άλλα ζώα τείνουν να κρατούν αποστάσεις και οι θηρευτές όπως τα λιοντάρια, οι τίγρεις, οι ύαινες και οι άγριοι σκύλοι συνήθως στοχεύουν μόνο τους νεαρούς ελέφαντες. Τα θηλυκά τείνουν να ζουν σε οικογενειακές ομάδες, οι οποίες μπορούν να αποτελούνται από ένα θηλυκό με τα μικρά της ή αρκετά συγγενικά θηλυκά με τα μικρά τους. Οι ομάδες έχουν επικεφαλής ένα άτομο συνήθως το γηραιότερο θηλυκό. Οι ελέφαντες έχουν μία κοινωνία σχάσεως-συντήξεως στην οποία πολλαπλές οικογενειακές ομάδες ενώνονται για να κοινωνικοποιηθούν. Τα αρσενικά αφήνουν τις οικογενειακές τους ομάδες όταν φτάνουν στην εφηβεία και μπορεί να ζήσουν μόνα ή με άλλα αρσενικά. τα ενήλικα αρσενικά κυρίως αλληλεπιδρούν με τις οικογενειακές ομάδες, όταν ψάχνουν ζευγάρι και εισέρχονται σε μία κατάσταση αυξημένης τεστοστερόνης και επιθετικότητας γνωστή ως μαστ, η οποία τους βοηθά να αποκτήσουν κυριότητα και αναπαραγωγική επιτυχία. Τα μικρά είναι το κέντρο της προσοχής στις οικογενειακές ομάδες τους και βασίζονται στις μητέρες μέχρι το τρίτο έτος της ηλικίας τους. Οι ελέφαντες μπορούν να ζήσουν έως και 70 χρόνια στην φύση. Επικοινωνούν με αγγίγματα, οπτικά, οσμές και ήχους· οι ελέφαντες χρησιμοποιούν υποήχους και σεισμική επικοινωνία για μεγάλες αποστάσεις. Η νοημοσύνη των ελεφάντων έχει συγκριθεί με αυτή των πρωτευόντων και των κητωδών. Φαίνεται να έχουν αυτοεπίγνωση και δείχνουν ενσυναίσθηση για ετοιμοθάνατα ή νεκρά άτομα του είδους τους.

Οι αφρικανικοί ελέφαντες κατατάσσονται ως εύτρωτο είδος από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN), ενώ ο ασιατικός ταξινομείται ως κινδυνέυον. Μία από τις μεγαλύτερες απειλές των πληθυσμών των ελεφάντων είναι το εμπόριο ελεφαντοδόντου, καθώς τα ζώα θηρεύονται λαθραίως για τους χαυλιόδοντές τους. Άλλες απειλές για τους αγρίους ελέφαντες περιλαμβάνουν την καταστροφή των ενδιαιτημάτων και τις συγκρούσεις με τους τοπικούς πληθυσμούς. Οι ελέφαντες χρησιμοποιούνται ως ζώα εργασίας στην Ασία. Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν στον πόλεμο· σήμερα, συχνά εκτίθενται σε ζωολογικούς κήπους και σε τσίρκα. Οι ελέφαντες είναι εξαιρετικά αναγνωρίσιμοι και εμφανίζονται στην τέχνη, την λαογραφία, την θρησκεία, την λογοτεχνία και τον λαϊκό πολιτισμό.

info:Wikipedia.

Ασιατικός ελέφαντας.(Elephas maximus)

Koυνελοχώρα!

Η λέξη κουνέλι δεν είναι όρος της συστηματικής βιολογίας. Χρησιμοποιείται για αυτά τα είδη διάφορων γενών, που μοιάζουν με το ευρωπαϊκό κουνέλι, ενώ τα άλλα είδη των γενών αυτών ονομάζονται λαγός ή πίκα.

Το κουνέλι (αρχ. κόνικλος) είναι μικρό θηλαστικό της οικογένειας των λαγοειδών (Leporidae), που ζουν σε πολλά σημεία του κόσμου. Υπάρχουν επτά διαφορετικά γένη στην οικογένεια. στα οποία ταξινομούνται τα κουνέλια, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κουνελιού (αγριοκούνελο - Oryctolagus cuniculus), του Συλβίλαγου (γένος Sylvilagus; 13 είδη), και του Λαγού Amami (Pentalagus furnessi, ένα είδος υπό εξαφάνιση στο Amami Oshima, Ιαπωνία). Υπάρχουν πολλά ακόμα είδη κουνελιών, τα οποία, μαζί με το Συλβίλαγο, το πίκα (pika, λαγόμορφο θηλαστικό της Ασίας) και το λαγό σχηματίζουν την τάξη Lagomorpha.

Γενικά, τα κουνέλια ζουν για περίπου 4-10 έτη. Έχουν μήκος σώματος από 40-50 εκατ. του μέτρου, κοντή ουρά, τρίχες δέρματος παχιές με διάφορα χρώματα, που ποικίλουν ανάλογα με τη φυλή, αυτιά μακρυά και πόδια με νύχια.

Κουνελάκι.

Ουάλαμπι του Μπένετ.(Macropus rufogriseus)

Α. Αυστραλία, Τασμανία.

Ζει μοναχικά ή σε ομάδες έως 30 ατόμων σε λιβάδια σε δάση ευκαλύπτων.Μετά από 30 ημέρες εγκυμοσύνης,το έμβρυο εγκαταλείπει τη μήτρα και μπαίνει στο μάρσιπο όπου θα αναπτυχθεί για 270 ημέρες ακόμα. Ένα νέο έμβρυο μπορεί να ζήσει στη μήτρα σε στάδιο “εμβρυονικής παύσεως”, δηλαδή παύει να αναπτύσεται, περιμένοντας την σειρά του να μπει στο μάρσιπο.Κοινό στις περιοχές προέλευσής του.Η κατάστασή του στη φύση θεωρείται ελάχιστης ανησυχίας.

Μάρα Παταγονίας.(Dolichotis patagonum)

Νότια Αμερική, κυρίως στην Αργεντινή.

Αυτό το μεγάλο τρωκτικό συγχέεται συχνά με μικρό ελάφι ή μεγάλο λαγό. Είναι μονογαμικό και αναπαράγεται 2-3 φορές το χρόνο. Το θηλυκό γεννά 1-3 μικρά μετά από 3 μήνες κύηση. Τα νεογέννητα μικρά είναι καλά αναπτυγμένα και τοποθετούνται γρήγορα στο κοινό κρησφύγετο, στο οποίο συμβιώνουν γύρω στα 15 ζευγάρια με τα μικρά τους.

Σχεδόν απειλούμενο. Ο πληθυσμός των Μάρα μειώνεται εξαιτίας της καταστροφής του φυσικού τους περιβάλλοντος και του ανταγωνισμού

Χελώνα του Έρμανν.(Testudo hermanni)

Ισπανία, Βαλεαρίδες νήσοι, Νοτιοανατολική Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Γιουκοσλαβία, Ρουμανία, Αλβανία, Ελλάδα, και Δυτική Τουρκία.

Ζει σε ποικίλα περιβάλλοντα με πυκνή βλάστηση. Δραστηριοποιείται κυρίως την ημέρα και αργά το απόγευμα. Το θηλυκό εναποθέτει τo Μάϊο/Ιούνιο περίπου 12 λευκά στρογγυλά αυγά πάνω σε ξερό χώμα, τα οποία εκκολάπτονται συνήθως μέσα σε 75 μέρες. Είναι πολύ μικρότερη από την εξαδέλφη της, την Ελληνική χελώνα. Η διάρκεια της ζωής της υπολογίζεται στα 60 με 80 χρόνια.

Συναντάται σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων μεγάλων νησιών. Όπως και η εξαδέλφη της, η Ελληνική χελώνα, στο παρελθόν την αιχμαλωτίζαν και την έκαναν εξαγωγή για το εμπόριο κατοικίδιων ζώων. Πλέον όμως προστατεύεται και έχει απαγορευτεί κάθε είδους εξαγωγή.

Το είδος θεωρείται ευάλωτο.

Χελώνα του Έρμανν.(Testudo hermanni)

Γιγάντια χελώνα της Αλντάμπρα.(Aldabrachelys gigantea)

Ινδικός Ωκεανός-Σεϋχέλλες.

Ζει σε βάλτους μαγκρόβιων, παράκτιους αμμόλοφους, βοσκοτόπια και θαμνώδη δάση.

Οι χελώνες της Αλντάμπρα μεγαλώνουν με πολύ αργό ρυθμό αλλά γίνονται γιγάντιες. Τα αρσενικά φτάνουν τα 1,2μ σε μήκος και τα 205 κιλά σε βάρος, ενώ τα θηλυκά φτάνουν τα 0,9μ σε μήκος και τα 160 κιλά σε βάρος.Η διάρκεια της ζωής τους μπορεί να ξεπεράσει τα 200 χρόνια, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί καθώς υπερβαίνουν την διάρκεια ζωής των ανθρώπων. Από το Φεβρουάριο έως τον Μάιο, τα θηλυκά εναποθέτουν έως 25 αυγά σε μια ρηχή φωλιά. Μετά από επώαση περίπου 8 μηνών (Οκτώβριο με Δεκέμβριο) τα μικρά χελωνάκια εκκολάπτονται.

Το είδος είναι ευάλωτο εξαιτίας της καταστροφής του φυσικού του περιβάλλοντος, του παράνομου εμπορίου κατοικίδιων ζώων και της ένταξης θηρευτών (αρουραίοι και γάτες) και ανταγωνιστών (όπως κατσίκες)

Γιγάντια χελώνα της Αλντάμπρα.(Aldabrachelys gigantea)

Αμερικάνικη νεροχελώνα.(Trachemys a elegans)

Τη συναντάμε στις ΗΠΑ (Τέξας, Οκλαχόμα, Μισσούρι, Ιλλινόϊς, Κεντάκι,Τενεσσί και Αλαμπάμα) σε ποτάμια με μικρή ροή, ρυάκια, βάλτους και λιμνούλες. Τις ηλιόλουστες μέρες της αρέσει να κάθεται στον ήλιο. Πέφτουν σε χειμερία νάρκη από τον Οκτώβριο έως το Μάρτιο, συνήθως στην λάσπη ή στο πυθμένα ενός ποταμού. Παρότι έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από το εμπόριο κατοικίδιων ζώων.

Ο πληθυσμός της δεν φαίνεται να έχει μειωθεί.