ΓΙΟΛΤΖΙΔΟΥ ΑΓΑΘΗ " Αν ήταν αλλιώς. Ο επεξεργαστής των ψυχών θα αποβάλει κάθε σκοτεινό. "

Μη θαρρείς ότι σε αναζητώ.
Ψάχνω απόψε την μάσκα του δράκου που έχεις φορέσει.
Δέρκομαι λένε οι γραφές ,έχει ρίζα η μορφή του ,σημαίνει λάμπω!!!!!
Κι εγώ σου χαμογελάω κι η μάσκα σου λιώνει, εξατμίζεται.
Κι εσύ ξεχνάς ότι οι άνθρωποι αλλάζουν ,γίνονται κουκίδες και σαν σκόνη στέκονται στο βλέφαρό σου.
Σκάβοντας το λαγούμι σου θα σε πετύχω!!!!
Βαθαίνεις όλο και περισσότερο στη σιωπή σου.
Υποδόρια η λύπη σου πουφ ,φλόγα αιμάτινη ο ουρανίσκος του δράκου, αλήθεια μάτωσες τον ουρανό σου κι ακόμη κρύβεσαι?
Από τι?
Γνωρίζεις?
Ερημωμένες οι ανάσες σου ,σπασμένα τζάμια στο βλέμμα μπηγμένα σαν συρματοπλέγματα.
Ρημάξανε τα συν σου στο μείον σου.
Λυγίζουν οι ψεύτικες ζυμώσεις σου απόψε.
Από τι συστατικό είσαι φτιαγμένη άραγε?
Πονάει η μνήμη σου από τη σιωπή που την έθρεψες με θυμό για σένα.
Μάθε ξανά ανάγνωση και να μετράς.
Μάθε και τα σημεία στίξης.
Να φυλακιστείς στις παρενθετικές υποσχέσεις σου.
Και να κηρύξεις τον πόλεμο με τα σωθικά σου μπας και σωθείς.
Γέρνει το σ αγαπώ μου πάνω σου και σε βαραίνει.
Σαν τα όνειρο σου.
Γιατί τα όνειρα θέλουν κάπου να ακουμπήσουν.
Αλλιώτικα μεταμορφώνονται σε εφιάλτες και ζωντανεύουν τους δράκους που κρύβεις στη ψυχή σου .
Και μη παραμυθιάζεσαι, θέλει πλοκή η ιστορία σου.
Είσαι έτοιμη να λασπωθείς στο ποτάμι των λόγων σου?
Μονάχα φτιάχνεις παγίδες με τις χαλκευμένες σου σκέψεις.
Και φύλαξε τον δράκο στο προσκεφάλι σου.
Γιατί αυτός έχει καρδιά.
Κι εσύ αν έχεις μιλιά απόψε θα έβγαζες φλόγα από τα έσω σου.
Πως το λέει το άσμα?
``Φανέρωσε μου τη μάσκα που κρύβεις κάτω απ' τη μάσκα που φοράς`
-Και σκόρπισε επιφωνήματα λυπητερά θαυμασμού στον καθρέφτη της ψυχής σου.
-Και γύρισε σελίδα αν σου έμεινε σάλιο αγάπης.
Απόψε,
στο προσκεφάλι σου θα αφήσω εικόνες χωρίς λόγια και λέξεις δίχως πνοή.
Για να έρθει ο δράκος σου να φωτίσει το χάραμα της αλήθειας σου.....