ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ. - Θησαυρισμένα "σ αγαπώ"

Painting Mother and daughter - by Susana Tavares .

Ήθελα τόσα να σου πω, μαμά,

όμως με πρόλαβε η θύμηση .
Δε μάζεψα ακόμα το τραπέζι,
όλα εκεί, κι η μνήμη ενος δείπνου
επιπλέει στη σουπιέρα,
θυμάσαι;, άφηνα στο κρυστάλλινο
ποτήρι μου φιλιά
για να τα πιεις,
κι εσυ κεντούσες με τη λεμονάδα σου
καμπύλες αγκαλιές
να δροσιστούν οι εφηβείες.
Το πορσελάνινο σερβίτσιο σου, μαμά,
το σπασα κατά λάθος,
σκόρπισαν στο χαλί οι λιχουδιές σου
και οι ασφαλείς παρηγοριές,
λερώθηκαν με κόκκινο κρασί
οι νουθεσίες και οι συμβουλές σου,
χίλια κομμάτια έγιναν τα δείπνα
από τότε,
μα η καρέκλα σου πάντα εκεί,
στο ασυμμάζευτο τραπέζι
να παρατηρεί
κι απο απόσταση να αγαπάει.
Μαμά,
το βρήκα το κραγιόν σου
μαζί γραμμένα και τα σ αγαπώ σου,
επτασφράγιστα θησαυρισμένα σ αγαπώ
παντού χυμένα στα συρτάρια
σαν ίχνη, για να μη χαθώ,
τα βήματα να μην ξεχάσω
στο δικό μας το χορό,
κι είναι και κείνη η μυρωδιά σου
που πλανιέται σαν αχνός
τα πιάτα όταν πλένω,
σαν υδρατμός που αιωρείται
γύρω απο τους ώμους,
σαν ψίθυρος ιερός
που με κυκλώνει,
και τότε αριβάρουνε οι δόξες σου,
το χτες μας και το πάντα μας
και οι κουβέντες σου
οι τυπωμένες στην ψυχή
και ναι, μαμά,
ο κόσμος ομορφαίνει,
κι είναι η στιγμή
που τότε, όταν σε θυμάμαι,
ο κόσμος που πλατιάζει
και με ιερή απεραντοσύνη
σ αγαπώ...................

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ