φωλιάζει η μοναξιά στο βλέμμα των γερόντων καθώς στα χείλι τους σταλάζει του επερχομένου αποχωρισμού η πίκρα μα στην ψυχή τους απατηλής ελπίδας φως ακόμη σιγοκαίει καθώς αναπολούν εκείνο το χαμόγελο της νιότης τους που με αθωότητα ανύποπτη επίστευε τον κόσμο πως θα αλλάξει Πολύ μικρή ετούτη η ζωή για το όνειρο αυτό και η θέληση περίσσια αυταπάτη την ήττα του ονείρου να δεχτεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου