Πλημμύρα αίματος, τα μάτια σου στάζουν,
και το δέρμα σου όλο έχει φθαρεί.
Δεν υπάρχει εδώ κανείς να σου πει
για το βάθος του νερού
ή για το μπλέξιμό σου.
Χορεύεις με τους δαίμονές σου , μωρό,
ξέχασες το παλιό σου ψέμα.
Κι ήταν σκληρό να' χεις κολυμπήσει μόνο μια φορά
και τώρα καθημερινά να βουτάς μέσα.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
στο τραπέζι δεν υπάρχει φαΐ
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Στεγνώνω έξω ξανά.
Το συγγενολόι σου όλο την βγάζει
σε μέρη λουσμένα στον ήλιο
και το μόνο που σου έχουν αφήσει
είναι ένα άδειο μπουκάλι κι ένα πιστόλι.
Τα σαββατοκύριακα έρχονται και φεύγουν σαν τη παλίρροια
και σου μουσκεύουν τον αυχένα.
Και πολύ σύντομα οι καθημερινές
θα' ναι όλες το ίδιο.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
(φέρνω σπίτι τη βροχή)
στο τραπέζι δεν υπάρχει φαΐ
(δεν υπάρχει φαΐ στο τραπέζι)
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Στεγνώνω έξω ξανά.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
(φέρνω σπίτι τη βροχή)
ένα μωρό κλαίει στην κούνια
(το μωρό κλαίει στην κούνια)
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Στεγνώνω έξω ξανά.
Η πληγή σου είναι οι δαίμονες που σε στοιχειώνουν
κάνοντάς σε να ξεχνάς ό, τι σου' χουν μάθει.
Και τώρα δεν υπάρχει κανείς δίπλα σου να σε σταματήσει
ή να σε κρατήσει όταν πέφτεις.
Είσαι σατανικός όπως οι δαίμονες που σε στοιχειώνουν,
κάνοντάς σε να ξεχνάς ό, τι σου' χουν μάθει.
Και τώρα δεν υπάρχει κανείς δίπλα σου να σε σταματήσει
ή να σε κρατήσει όταν πέφτεις.
Είσαι σατανικός όπως οι δαίμονες που σε στοιχειώνουν,
κάνοντάς σε να ξεχνάς ό, τι σου' χουν μάθει.
Και τώρα δεν υπάρχει κανείς δίπλα σου να σε σταματήσει
ή να σε κρατήσει όταν εσύ
όταν εσύ όταν
πλημμύρα αίματος, τα μάτια σου στάζουν,
και το δέρμα σου όλο έχει φθαρεί.
Δεν υπάρχει εδώ κανείς να σου πει
για το βάθος του νερού
ή για το μπλέξιμό σου.
Χορεύεις με τους δαίμονές σου , μωρό,
ξέχασες το παλιό σου ψέμα.
Κι ήταν σκληρό να' χεις κολυμπήσει μόνο μια φορά
και τώρα καθημερινά να βουτάς μέσα.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
(φέρνω σπίτι τη βροχή)
στο τραπέζι δεν υπάρχει φαΐ
(δεν υπάρχει φαΐ στο τραπέζι)
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Στεγνώνω έξω ξανά.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
(φέρνω σπίτι τη βροχή)
ένα μωρό κλαίει στην κούνια
(το μωρό κλαίει στην κούνια)
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Στεγνώνω έξω ξανά.
Και φέρνω σπίτι τη βροχή
(φέρνω σπίτι τη βροχή)
στο τραπέζι δεν υπάρχει φαΐ
(δεν υπάρχει φαΐ στο τραπέζι)
και τα πόδια μου είναι μες στις φλόγες.
Ω, το ταβάνι με πνίγει.
Μετάφραση- Απόδοση: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος
Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος γεννήθηκε το 1989 στο Καρπενήσι. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία και την κριτική λογοτεχνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου