Σήμερα ουρανέ μου
να μου στείλεις μιαν αγάπη
σε χρειάζομαι να δρασκελίσω
το φοβισμένο μου εγώ
σε μικρόψυχους καιρούς
που τα χείλη
συλλαβίζουν ακατάστατες λέξεις
για χαμένες πατρίδες
πετώντας στο Σύμπαν
με τα μάτια στα χαλάσματα
μέσα από καταιγίδες
με τη βροχή αστεριών
με την ερημιά
που πληγώνει τα πουλιά
να χάνονται στις θύελλες
σφυρίζοντας.
να μου στείλεις μιαν αγάπη
σε χρειάζομαι να δρασκελίσω
το φοβισμένο μου εγώ
σε μικρόψυχους καιρούς
που τα χείλη
συλλαβίζουν ακατάστατες λέξεις
για χαμένες πατρίδες
πετώντας στο Σύμπαν
με τα μάτια στα χαλάσματα
μέσα από καταιγίδες
με τη βροχή αστεριών
με την ερημιά
που πληγώνει τα πουλιά
να χάνονται στις θύελλες
σφυρίζοντας.
Στα θλιβερά δειλινά
που αρνήθηκαν
να κρατήσουν στα χέρια τους
αντίκρυ σου στάθηκα
ν΄αφήσουν
απάνω μου
το αγκάλιασμα τους
ή να μας χωρέσουν όλους
ή να μας αφανίσουν
φλεγόμενους!
που αρνήθηκαν
να κρατήσουν στα χέρια τους
αντίκρυ σου στάθηκα
ν΄αφήσουν
απάνω μου
το αγκάλιασμα τους
ή να μας χωρέσουν όλους
ή να μας αφανίσουν
φλεγόμενους!
Δε θα πω τίποτα
δεν θα μιλήσω
νυχτώνει στους αιώνες
των προβλέψεων
που κάποτε ονειρευτήκαμε
για μια άνοιξη
που φορά τα κοκκινάδια της
κρύβοντας την ασκήμια της...
δεν θα μιλήσω
νυχτώνει στους αιώνες
των προβλέψεων
που κάποτε ονειρευτήκαμε
για μια άνοιξη
που φορά τα κοκκινάδια της
κρύβοντας την ασκήμια της...
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου