Στην αγκαλιά της νύχτας
κοιμήσου μυρωμένη μου
μέσα σ΄αυτήν σε βρίσκω
μέσα σε χάνω στη λήθη.
κοιμήσου μυρωμένη μου
μέσα σ΄αυτήν σε βρίσκω
μέσα σε χάνω στη λήθη.
Πως ξεφωνίζει
μες στα φεγγαρόφωτα
γλυκόλαλη αθωότης
σαν οργισμένος ποταμός
σε κινούμενα κύματα!
μες στα φεγγαρόφωτα
γλυκόλαλη αθωότης
σαν οργισμένος ποταμός
σε κινούμενα κύματα!
Μαλλιά ξανθά
σαν τους αγγέλους
αιθέρια να κλαις
κάτω απ΄τις φυλλωσιές
ανέραστη και μόνη.
σαν τους αγγέλους
αιθέρια να κλαις
κάτω απ΄τις φυλλωσιές
ανέραστη και μόνη.
Έλα στην ποίηση
να λυγίσει
μετάξι πάνω σου να ρέει
η ανάσα του ποιητή
να σου κρατά το χέρι
ψελλίζοντας στο φως.
να λυγίσει
μετάξι πάνω σου να ρέει
η ανάσα του ποιητή
να σου κρατά το χέρι
ψελλίζοντας στο φως.
Οι αγάπες πως ανθούν
σ΄εαρινά κλωνάρια!
σ΄εαρινά κλωνάρια!
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου