:Αλέκος Φασιανός, Ελεύθερα πουλιά (2003). πηγή |
Άνοιξε τις φτερούγες σου.Πέτα! Ψυχή μου.Πάνω από των πόλεων τις φυλακές.Πάνω από τα βουνά του συμβιβασμού.Πάνω από τη θάλασσα της άμετρης πεζότητας. Μακριά από το χαλασμένο καταφύγιο της συνήθειας.Πέρα από τα ταραγμένα κύματα καημών.Από γκρεμισμένους φάρους ιδεών.Από ελπίδες που κούρνιασαν στο χθες και λιποψυχήσαν στο σήμερα.Πέρα από το λίγο του κόσμου που αταίριαστό σου είναι.Να φύγεις.Να πετάξεις. Όσο πιο ψηλά μπορείς.Στον απέραντο ουρανό, αντάμα με το φως.Πέτα ψυχή μου σαν πουλί, σα χελιδόνι,σα χρυσοφτέρουγος αϊτός.Eλεύθερα,λυτρωτικά φτερούγισε κι αφήσου στων ματιών την ανείπωτη ομορφιά.
--
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου